تاثیر سیستم های زهکشی برروی پایداری شیروانی های خاکی (طرح مطالعاتی : تکیه گاه سد خاکی برنجستانک )

درطرح سدهای خاکی ممکن است تکیه گاه سد، تپه نفوذپذیری با ضریب هدایت هیدرولیکی بالا باشد . حرکت آب از میان سد وتپه به طور مستقل ومتأثر از یکدیگر (درحالت اندرکنش هسته وتپه ) صورت می گیرد . تراوش بیش ازحد مجاز ممکن است پایداری تکیه گاه را با خطر مواجه کند، بنابراین باید طرح مناسب زهکشی برای تکیه گاه سد درنظر گرفته شود . زهکشی در سدها به منظورجمع آوری وهدایت زه عبوری از سد می باشد وهدف این است که دامنه پایین دست حتی الامکان خشک نگه داشته شود ونیز از ایجاد هرگونه فشار آب منفذی بالا در مناطق مختلف سد جلوگیری شود . از جمله روشهای زهکشی تکیه گاه سدهای خاکی می توان از زهکشهای افقی ، کانال زهکش توپر و چاه زهکش نام برد . در این تحقیق تکیه گاه سدخاکی برنجستانک مورد بررسی قرارگرفته وبررسی تراوش تکیه گاه، توسط مدل عددی SEEP/W و تحلیل پایداری توسط مدل عددی SLOPE/W صورت گرفته است . به طور کلی تاثیر انواع سیستم های زهکشی ارائه شده برروی ضریب اطمینان پایداری تکیه گاه مورد بررسی قرار گرفته است . در نهایت روش چاه زهکش به عنوان بهترین روش زهکشی تکیه گاه سد خاکی برنجستانک انتخاب گردید

کلیدواژه ها:

پایداری ، زهکشی ، تراوش ، سد خاکی