بهینه سازی ظرفیت نصب نیروگاه برق آبی با پلنت فکتور فصلی

تولید انرژی در نیروگاه برق آبی متاثر از جریانات ورودی و نحوه عملکرد نیروگاه است . انتخاب یک سطح ثابت برای تولید انرژی مطمئن بدون توجه به ماهیت فصلی جریانات ورودی، باعث از دست دادن مقدار زیادی از انرژی مطمئن قابل تولید میشود . بدیهی است در صورتیکه ساعات کارکرد متفاوت در هر ماه یا حداقل هر فصل منجر به طراحی نیروگاه با شاخص اقتصادی بالاتر گردد، انعطاف پذیری لازم برای جذب انرژی مطمئن تولیدی (پیک و یا پایه ) توسط شبکه سراسری وجود خواهد داشت . از نظر بهره برداری بالا نگه داشتن سطح آب منجر به تولید بیشتر انرژی مطمئن از یک سو و افزایش سرریز و در نتیجه ازدست دادن انرژی ثانویه از سوی دیگر میشود . مدل بهینه سازی با متغیر تصمیم رهاسازی قادر به معاوضه سود بین تولید انرژی مطمئن بیشتر و زیان ازدست دادن انرژی ثانویه است . بطوریکه ارزش اقتصادی حاصل از تولید کل انرژی اولیه بعلاوه ثانویه (با توجه به تفاوت قیمت آنها )، حداکثر شود برای این منظور یک مدل بهینه سازی غیر خطی با هدف حداکثر سازی درآمد حاصل از تولید انرژی مطمئن منهای هزینه احداث نیروگاه تدوین یافته و در مطالعه موردی سد مخزنی بازفت بکار گرفته شده است .

کلیدواژه ها:

مدل بهینه سازی بهره برداری از نیروگاه ، انرژی مطمئن و ثانویه ، پلنت فکتور فصلی ، بازار برق