مدل پیش بینی تصادفات بزرگراه های درون شهری

در پژوهش حاضر، براساس مشاهدات 3 ساله تصادفات در سه بزرگراه درون شهری تهران بزرگ، مدل پیش بینی تصادفات بر پایه تحلیل ارتباط تصادف با پارامترهای ترافیکی، پارامترهای طرح هندسی و نیز شرایط روسازی از نظر رطوبت سطحی ارایه شده است. تحلیل آماری به کمک نرم افزار SPSS و بر مبنای مدل سازی رگرسیون غیرخطی انجام شده است. پس از بررسی متغیرها، مشخص گردید که مهم ترین متغیرهای موثر در تصادفات در قسمت های مماس، طول مقطع (L)، حجم ساعت اوج ترافیک (PHV) و شیب طولی (L.s) و همچنین متغیرهای مهم دخیل در رخداد تصادفات در قسمت های قوسی شامل طول مقطع (L)، حجم ساعت اوج ترافیک (PHV)، شیب طولی (L.s) و انحنای قوس (R/1) می باشند. نتایج مطالعات نشان می دهد که با افزایش هر یک از پارامترهای طول مقطع (L)، حجم ساعت اوج ترافیک (PHV) و شیب طولی (L.s)، میزان تصادفات سالانه افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مدل سازی تصادفات ، جریان ترافیک ، بزرگراه های درون شهری ، تصادفات