برهمکنش آب سطحی - آب زیرزمینی و مدلسازی آن

در اکوسیستم های زیست محیطی، سیستم های آب زیرزمینی مجزا از سیستم های آب سطحی نیستند و این دو مقیاس های مختلف محلی و منطقه ای دارای برهمکنشی دینامیک و پایدار می باشند. درجه این برهمکنش وابسته به شرایط اقلیمی و جغرافیایی منطقه است. عدم توجه به میزان برهمکنش دو سیستم، گاه باعث تاثیر بیشتر آنها بریکدیگر و آلودگی یکی ازآنها و سپس توسعه آن به تمام سیستم می شود. در نقاط بسیاری از کشور ایران نیز مشکلات زیست محیطی ناشی از ارتباط و برهمکنش آبهای سطحی و زیرزمینی در آلودگی تالابها، رودخانه ها و یا آبهای زیرزمینی دیده می شود. مدلهای فراوانی برای شبیه سازی این پدیده وجود دارد که هریک مشکلات خاص خود را دارد. بیشتر مدلهای سطحی مورد استفاده درمدلهای یکپارچه آب سطحی - آب زیرزمینی به صورت یک بعدی یا دو بعدی بوده است . در این تحقیق پس از بررسی مکانیسم های برهمکنش آب سطحی و آب زیرزمینی و نحوه اندازه گیری این برهمکنش، تاریخچه ای از مدل های یکپارچه آب زیرزمینی - آب سطحی ارائه شده و فرایند مدلسازی دو مورد جدید از این مدلها که در طی یک پروژه مشترک بین یونان و انگلستان ساخته شده است، به طور مختصر ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

برهمکنش آبهای سطحی و زیرزمینی ، مدل ، مدلسازی ، مدل یکپارچه