نمادگرایی درهنرومعماری اسلامی
محل انتشار: همایش ملی معماری و شهرسازی ایرانی- اسلامی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,485
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCIAUD01_224
تاریخ نمایه سازی: 23 خرداد 1392
چکیده مقاله:
رویکرد نماد ازرویکردهای مهم درتفسیر هنر و تاریخ معماری اسلامی است هنرو معماری اسلامی دارای گنجینه عظیمی ازمعانی عمیق عرفانی و حکمت الهی است زیرا این هنر و معماری ریشه دربنیان های ژرف تفکری معنوی و الهی دارد این هنر و معماری گاه با خلق صورت های جدید و گاه با بهره گیری ازتصویر وفرم های هنری گذشته همچون ایران باستان و ایران قبل ازاسلام و بانگرش و معنابخشی مجدد به آنها به پی ریزی فرهنگی بس غنی و شکوفا درتمدن اسلامی پرداخت تلاش درشناخت مفهوم یک نماد هرگز به معنای بازنمایی یقینی یک مصداق برای آن نیست بلکه اهتمام درهمدلی با پدیداورنده و به این واسطه شریک شدن دردنیای است که او می افریند درواقع تعمق درجنبه درونی این هنر و معماری و زبان رمزگونه و لسان تمثیلی آن که حاوی بنیانهایی متافیزیکی و و عرفانی بوده ضرورتی انکارناپذیر است و کاستیهای فراوانی دراین زمینه همچنان درمحافل دانشگاهی مشاهده میشود دراین مقاله به بررسی معنای نمادین و رمزگونه این هنر پرداخته و چرایی لزوم وجود چنین لسانی را برای این هنر مورد بررسی قرارمیدهیم
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حامد حیاتی
طلبه سطح یک
هاشم صفرزاده کاوری
مدرس دانشگاه آزاددهلران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :