برآورد پتانسیل رواناب حوزه آبخیز زیارت با مدل دیسکن و نازیمو

رواناب موثر یکی از فرآیندهای چرخه هیدرولوژیکی است که به طور گسترده مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. اغلب مدل های مختلفی که برای شرح این فرایند پیشنهاد شده اند، برای پلات های کوچک قابل استفاده می باشند و به شدت بارش هایی که بیشتر از ظرفیت نفوذ پلات می باشند اشاره دارد. در این مقاله برای محاسبه بارش مازاد از مدل نفوذپذیری ارائه شده توسط دیسکن و نازیمو (1995) استفاده شده است. مدلی که در اینجا شرح داده شده، تنها محدود به ظرفیت نفوذپذیری نبوده، بلکه از این مدل می توان برای محاسبه تغییرات نرخ ظرفیت نفوذپذیری و تولید رواناب موثر برای هر هایتوگراف بارش و یک مقدار معلوم رطوبت اولیه خاک، استفاده نمود. مدل شامل 2 محیط تنظیمی و ذخیره است که برای تعریف آن نیاز به سه پارامتر حداکثر رطوبت خاک(fo)، حداقل رطوبت خاک (fc) و رطوبت اشباع خاک (sm) به منظور محاسبه میزان رواناب موثر مدل مورد نظر برای حوزه آبخیز زیارت واقع در استان گلستان به اجرا در آورده شد. نتایج نشان دادند که میزان بارش مازاد حاصل از یک رگبار انتخابی در کاربری کشاورزی دیمmm 36/18 و در بستر رودخانه mm 33/11 می باشد.

کلیدواژه ها:

تغییرات نفوذپذیری ، بارش مازاد ، حداکثر رطوبت موجود در خاک ، حداقل و حداکثر نرخ ظرفیت نفوذ ، حوزه آبخیز زیارت