بررسی بازخوردهای متفاوت تقنینی در حوزه جرایم اطفال و نوجوانان

قوانین کیفری به لحاظ ویژگی‌های انحصاری خود، بازخوردهای کیفری خاصی را در خصوص اطفال ونوجوانان بزهکار اتخاذ می‌کنند. زیرا شرایط جسمی و روانی این گروه ایجاب می‌نماید تا رویکردی حمایتی وهدفمند محور گزینه‌های واکنش‌های کیفری قرار گیرد. این مهم در نظام کیفری ما نیز مورد توجه قرارگرفته است؛ اگرچه در ادوار مختلف قانونگذاری، خط‌مشی و رویکردی واحدی دنبال نشده است. در حالی‌که درادوار تقنینی قبل از انقلاب گزینه ملاحظات حقوق عرفی مبنای اصلی قوانین کیفری حوزه‌ی اطفال بود، در دوره اول قانونگذاری پس از انقلاب(قانون راجع به مجازات اسلامی مصوب 1361 ) و دوره دوم آن (قانونمجازات اسلامی مصوب 1370 ) ملاحظات فقهی ملاک قوانین مذکور واقع می‌شود که مبین دو سیاستکیفری متفاوت رقم می‌خورد. در دوره نوین قانونگذاری و با تصویب قانون مجازات اسلامی مصوب 1392، قانونگذار گزینه جدیدی را در مورد مسئولیت کیفری اطفال و نوجوانان انتخاب می کند و با وجود پذیرششباهت هایی با سوابق تقنینی، این بار یک نوع مدل ترکیبی را مورد شناسایی قرار می‌دهد. مراتبی که در این مقاله مورد بررسی واقع می‌شود

کلیدواژه ها:

اطفال ، بلوغ ، رشد ، ، مسئولیت کیفری ، نوجوانان