بررسی چگونگی تاثیرگذاری صنعت بیمه (با تاکید بر یارانه بیمه صادرات) برمیزان صادرات در ایران

هدف از این مقاله بررسی رابطه بین یارانه بیمه صادرات و سهم صادرات از تولید ناخالص داخلی GDP است. دوره زمانی مورد مطالعه از سال 1366 تا 1389 و جامعه آماری مورد استفاده کشور ایران است. از انجایی که تمامی متغیرهای مورد استفاده در مدل I هستند، به عبارت بهتر با یک بار تفاضلگیری مانا می وناد و پسماند حاصل از تخمین آنها I است. میتوان نتیجه گرفت که یک رابطه بلندمدت بین متغیرها برقرار است و متغیرها در بلندمدت به یکدیگر همگرا شوند. ازمون مانایی متغیرها به روش دیکی فولر تعمیم یافته ADF انجام شده و تعداد بردارهای هم انباشته با استفاده از آماره های اثر و حداکثر مقادیر ویژه تعیین می شود. و تعداد بردارهای هم انباشته با استفاده از آماره های اثر و حداکثر مقادیر ویژه تعیین می شود نتیجه به دست آمده از برار نرمال شدن توسط متغیر وابسته سهم صادرات از تولید ناخالص داخلی نشان از وجود رابطه معنادار مثبت وعمیق بین دو متغیر یارانه بیمه صادرات و سهم صادرات از تولید ناخالص داخلی است.

کلیدواژه ها:

صادرات ، صنع. بیمه ، یارانه بیمه صادرات ، همانباشتگیGDP