تحلیلی بر تجاوز به حریم خصوصی جسمانی اشخاص در ایران با نگاهی بر اسناد بین المللی و قوانین اساسی در سایر کشورها
محل انتشار: اولین همایش ملی علوم انسانی اسلامی
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 967
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCIH01_248
تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1394
چکیده مقاله:
در اسلام نوعی «امنیت» پیش بینی شده که در هیچ قانونی از قوانین دنیا وجود ندارد، و آن امنیت حیثیت و آبروی افراد است. زندگی همراه با آرامش و امنیت (در ابعاد مختلف آن) موهبتی است الهی و حقی است که برای هر انسانی تضمین شده است. بر همه افراد، جوامع و حکومت ها واجب است که از این حق حمایت نموده و در مقابل هر تجاوزی علیه آن ایستادگی کنند. اصل برائت که از اصول مهم حقوق مدنی و کیفری می باشد، متضمن حفظ شرافت و حیثیت افراد جامعه و مانع تجاوز به حقوق شهروندان است. اصل برائت مبین و متضمن حسن نیت به رفتار اجتماعی دیگران و پرهیز از بدگمانی و سوء ظن به افراد و احترام به آزادی های مشروع و حفظ حقوق شهروندی است. این اصل عنوان می دارد که فرض بر عدم هر چیز ناصوابی است مگر اینکه وجودش ثابت گردد. اگر در ایران نیز این اصل حکمفرماست چرا در ورودی برخی از مکان ها اصل را بر خطرناک بودن عابر گذاشته و بازرسی بدنی را که اصل دیگری به نام اصل آزادی تن است را زیر سوال می برد، اجرا می کنند؟ در این مقاله سعی بر آن است تا راه های کاهش تنش های موجود در جامعه را مورد بررسی و کنکاش قرار دهیم تا بار دیگر شاهد جاری بودن اصل برائت در جامعه باشیم.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد مظهری
استادیار دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز.
فرزاد جنگجوی خراطا
دانش آموخته کارشناسی ارشد استادیار دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :