طبقه بندی موضوعی و سبک شناختی نقاشیهای هندوایرانی گنجینه ی هنرهای تزئینی اصفهان

روابط ایران وهند ، در ادوار پیش از تاریخ دو کشور ریشه دارد این تبادلات در دوره ی اسلامی و عصر مغولان هند یا بابریان در میادین مختلف به خصوص نگارگری شدت گرفت زیرا در همین زمان بود که چندنقاس جوان به دعوت همایون شاه پادشاه هند به آن کشور رفتند و در آنجا اقامت دائم اختیار نمودند و در خدمت سلاطین هند در آمدند و در نتیجه ی این مهاجرت مکتب نقاشی مخصوصی در هندوستان بوجود آمد که فراورده های آن امروز در بسیاری از موزه های جهان پخش می باشد خوشبختانه درگنجینه ی هنرهای تزئینی اصفهان نیز تعداد زیادی از نقاشیهای این مکتب موجود است و این پژوهش به بررسی و تقسیم بندی موضوعی و سبکی همین آثار می پردازد زیرا از نظر فراوانی بخش زیادی از آثار این گنجینه را به خود اختصاص داده اند. آنچه انجام این تحقق را ضروری می نماید این است که به دلیل فقدان فضای کافی هیچ کدام از این آثار در معرض دید عموم قرار نگرفته است . با توجه به وضعیت نهچندان مناسب نگهداری این آثار که عموماً در مخزن گنجینه نگهداری می شوند وبا توجه به اهمیتی که آثار این مجموعه در جهت روشنتر کردن سیر تحولات نقاشی ایرانی دارد، معرفی آنها به جامعه هنری امری ضروری می نماید.هدف کلی این تحقیق معرفی آثار هند و ایرانی موجود در گنجینه هنرهای تزئینی اصفهان به جامعه هنری است و به صورت جزئی تر طبقه بندی تاریخی، موضوعی و سبک شناختی این آثار می باشد.

کلیدواژه ها:

گنجینه ، هنر تزئینی اصفهان ، نگارگری هند و ایرانی