روایت شناسی داستان بوف کور بر اساس نظریه ی تودوروف

ساختار، حاصل کلیه ی روابط اجزاء وعناصرتشکیل دهنده ی اثربایکدیگراست.درواقع ساختار، پیوندی یکپارچه ومنسجم میان همهعناصر ادبی وهنری برقرار می کند.کلیت، بارزترین ویژگی ساختار است.ساختارگرایان به بررسی ساختارهای ادبی- زبانی ومعنایی می پردازند وکاری به زندگی نویسنده وعناصر تاریخی واجتماعی نویسنده ندارند.در تحلیل ساختار گرایانه ی روایت به گفته تایسن جزئیات ظریف سازوکارهای درونی متون ادبی بررسی می شوند تا واحدهای ساختاری بنیادی مانند واحد های پیشروی روایت یا عملکردهای حاکم بر کارکردهای روایی متون کشف شوندتایسن : 2931:364 یکی ازنظریه پردازان ساختار گرا که طرحی تازه را در شکل گیری عناصر و نظام های حاکم بر روایت به وجود آورده است، تزوتان تودوروف بلغاری مقیم فرانسه است ،که برای اولین بار نظریه روایت شناسی را وارد نظریات ساختار گرایان می کند و الگویی خاص را برای داستان ها ارائه می دهد و از آنجایی که بوف کور هدایت نیز در زمره ی بهترین داستان های کوتاه ایران قرار می گیرد، نویسنده مقاله حاضر برآن برآمدتا روایت این داستان را بر پایه ی نظریه و الگوی ارائه شده ی تودوروف-تحلیل و بررسی کند واین شاهکار ادبیات معاصر ایران را با یکی از مهمترین نظریه های روایت شناسی انطباق دهد.

کلیدواژه ها:

بوف کور ، روایت ، ساختارگرایی ، تودوروف