اصفهان نماد برجسته ء شهرسازی در دوره شاه عباس اول

اصفهان از جمله شهرهای ایران است که قدمت آن به دوره باستان میرسد.این شهر باستانی در طول ادوار تاریخ ایران بعد از اسلام ، همچنان از شهرهای آبادان و مطرح جغرافیای ایران بود. چنانکه در دوره سلاجقه بعنوان پایتخت ایران برگزیده شد. با فرارسیدن دورهء صفویه و انتخاب مجدد این شهر به پایتختی بوسیله شاه عباس اول ،تحولی شگرف و همه جانبه در حیات شهری و بویژه از منظر شهرسازی و معماری در اصفهان پدید آمد. شاه عباس اول با استفاده از توانائیهای طبیعی و جغرافیای این شهر ضمن توسعهء ساخت و سازهای نوین شهری، اصفهان را به باغ شهری زیبا مبدل ساخت. باغ شهری که نه فقط به لحاظ معماری و توسعه شهرسازی از اهمیت بسزایی برخوردار بود بلکه بواسطه رشد و شکوفایی اقتصادی وتجاری و تنوع فرهنگی یکی از شهرهای مطرح جهان آنروز شد . چنانکه شایسته لقب نصف جهان گردید.در این پژوهش با روش توصیفی و تحلیلی ضمن بررسی موقعیت شهری اصفهان قبل از دوره صفویه به اقدامات شاه عباس اول در جهت تبدیل این شهر به شهری جهانی پرداخته خواهد شد

کلیدواژه ها:

اصفهان ، صفویه ، شهرسازی ، شاه عباس اول