زیبایی شناسی در معماری حرم امامزاده سید محمدآقا کججانی تبریز

از مهمترین مولفه های هنر اسلامی، معماری اسلامی است که با بهرهگیری از روح معنویت، خصوصاً در اماکن مذهبی به عنوان اندیشه زیباییشناسی در معماری تجلی مییابد در معماری اسلامی بین ظاهر کالبد و باطن ارتباطی عمیق حاوی مفاهیم ازلی و اشاره به یک حقیقت ماورایی وجود دارد و در فرهنگ شیعه و بالخاص ایرانی لزوما بایستی شاخص ها و معیارهایی از جلوه های زیبایی شناسانه تفکر اسلامی در فضاهای معماری به صورت آشکار و نهان نمودپیدا کند و یا امکان پذیرش مفاهیم زیبایی شناسانه خاصی در بطن ماهیتی آن موجود باشد. نمود این مفاهیم زیبایی در بستر فضاهای قدسی و موارد تجلی آن در طراحی و نیز تدوین و خلق بناهای آرامگاهی و زیارتی ، ضرورتی است تا این فضاها برای متصرفانش معنا و مفهوم و. هویت یافته و با تفکر ایرانی – اسلامی تعریف شود هدف پژوهش حاضر اعمال اندیشه اسلامی نهفته در بناهای آرامگاهی و بقاع متبرکه به مجموعه امامزاده سید محمدآقا کججانی تبریز از طریق فرم ها، نمادها، عناصر و تزینات معماری است. که با بررسی مصداقهایی از نمادها و تاثیر آنها برکلیت اثر معماری و مجموعه به تبیین نوع رابطه بین رمزها با معانی و ماهیت رابطه ظاهر و باطن با توجه به امکانات و محدودیت های موجود درسایت پرداخته شده است نمادها به عنوان یکی ازمهمترین ابعاد زیباشناختی فضاهای مقدس مطرح شده اند که رموزی برای القا معانی پنهان هستند این رموز صرفا کمیت های مقداری نیستند بلکه دربرگیرنده کیفیت های فضایی نیز هستند لذا درک و بررسی مقوله های مربوط به زیبایی شناسی معماری اسلامی درطراحی مجموعه حرم امامزاده با هدف بازآفرینی و احیا این ارزشها از الزامات این تحقیق می باشد

کلیدواژه ها:

زیبایی شناسی ، معماری اسلامی ، حرم امامزاده ، سیدمحمدآقاکججانی ، تبریز