نقش اسلام در شکل گیری منازل مسکونی ( مورد نمونه شهر یزد )

هنر در ایران زمین به قدمت تاریخ است و معماری از بهترین هنرهای ایرانی است . و به همین علت است که تمامی گستره این مرز و بوم مانند کتاب زنده ای از تاریخ ، معماری و هنر ایرانی-اسلامی را نشان می دهد . اصلی ترین عنصر معماری و مهمترین عامل در طراحی معماری ، فضا است . خلق فضا به عبارتی همان ایجاد معنا است ، خصیصه ی اصلی هر معماری را میتوان تولید فضایی برای زندگی تعریف نمود و مسلما درک هر فضا با توجه به تفکرات فرهنگی و اعتقادی هر منطقه متفاوت است که در واقع این فضاها را فرم هایی تشکیل می دهند که بتوان آن ها را مکان نامید تا از طریق مکان به درک فضا نایل آیند . این پژوهش با روش تحلیل متون و پژوهش های در خصوص معماری اسلامی در صدد پاسخ به این سوال ااست که اسلام در شکل گیری منازل مسکونی چه اندیشه ها و الزاماتی را بیان داشته و به تعبیری مسکن در شهر اسلامی باید حاوی چه خصوصیاتی باشد ؟ در خانه سازی جهان اسلام ، فضاهای متنوع و عناصر موجود ، ساختار خود رابا جلای برگرفته از فرهنگ و رسوم اجتماع و در یک کلام دین ، مزین ساخته اند . حفظ حریم و قداست حضور مسلمانان در کنار هم موجب گردیده تا عناصری چون در ، حیاط ، اتاق ها ، پنجره ، دیوارهای بلند و ... با ویژگی خاص ساخته و پرداخته شوند . در این پژوهش که حاصل مشاهدات عینی و مطالعات اسنادی می باشد به شیوه ی تحلیلی – توصیفی تلاش گردیده است ضمن بررسی دیدگاه های اسلام در خصوص مسکن و حفظ حرمت و محرمیت خصوصی ترین و امن ترین حریم مسلمانان ( خانه ) ، بصورت موردی فضاهای مسکونی شهر یزد را مورد مطالعه قرار داده و در پایان با نتایج بنیادی سعی در گسترش مرزهای دانش معماری و بازشناسی مفاهیم مستتر در معماری سنتی ایران را خواهد داشت .

کلیدواژه ها:

معماری اسلامی ، وحدت ، درونگرایی ، تقارن ، خانه ، شهریزد