بازشناسی مفاهیم کلیدی در معماری و شهرسازی بر مبنای سبک زندگی ایرانی _ اسلامی

معماری و شهرسازی شاخه ایی از هنر سه بعدی است که انسان درون آن حضور دارد، این هنر از جمیع هنرها استفاده می کند و اینگونه است که می توان هنر معماری را کاربردی ترین و تاثیر گذار ترین هنر سبک زندگی انسان دانست. معماری هم فرهنگ ساز است و هم خودش زاده فرهنگ است. معماری و شهرسازی در ذات خود دارای دو بخش صورت و معنی است که این دو در ارتباط مستقیم هستند و وجود یکی بی دیگری معنا ندارد. آنچه که معماری ایرانی- اسلامی خوانده می شود، از یک سو ریشه در مبانی نظری دین اسلام و از دیگر سو ریشه در فرهنگ ایرانی، ناشی از زندگی دیرپای در این سرزمین دارد. بدون شک اسلامیت و ایرانیت، درشکل دهی به هویت اهالی سرزمین پارس سهم دارند؛ برای تبیین مختصات الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت، می بایست چهار عرصه را در نظرگرفت : عرصه فکر، عرصه علم، عرصه زندگی ، عرصه معنویت. هنر معماری و شهرسازی ایران با تداوم کم نظیرش در طول تاریخ بیان کننده نحوه اندیشه، جهان بینی، باورها و اعتقادات مذهبی و نسبت های مردمان این سرزمین و در یک کلام سبک زندگی آن ها به بهترین وجه ممکن بوده است. توجه به نیازمندی های روحی و روانی از مشخصات بارز آن است. فضای سنتی معماری وشهرسازی ایرانی واجد ارزشهایی است که ریشه در فرهنگ غنی ایرانی _ اسلامی دارد و در گسترهای چندهزارساله ما را به این فکر وامیدارد که این راه بیزمان ساختن با کدامین تساهل و تسامح رنگ باخته است. مقاله حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی سعی دارد تا به بازشناسی مفاهیم کلیدی در معماری و شهرسازی بر مبنای سبک زندگی ایرانی _ اسلامی بپردازد، و در این راستا نتایجی را ارائه نماید

کلیدواژه ها:

معماری و شهرسازی ، سبک زندگی ، ایرانی _ اسلامی