نگهداری خودگردان در TPM مبتنی بر سیستم SPR

در دنیای رقابتی و صنعتی، شرط پایداری و ماندن در بازار، شناخت دقیق از وضعیت کنونی و استفاده بهینه از کلیه امکانات موجود و در دسترس می باشد. کارخانجاتی موفق تر هستند که هزینه های تولید را بهینه نمایند و همچنین کیفیت را افزایش دهند در غیر اینصورت از رقابت خارج خواهند شد. اصلی ترین و مهمترین عامل ارتقا و یپشرفت یک کارخانه استفاده از یک سیستم تولیدی مناسب و بهینه است. SPR- سیستم تولید رنو که مبتنی بر سیستم تولیدی ژاپنی ( NPW- Nissan Production Way) می باشد [i]- یکی از موفق ترین سیستم های تولیدی بوده و تولید خودرو تندر- L90- مبتنی بر این سیستم می باشد. لازم به ذکر است که یکی از قوای محرکه و سیستم های اصلی به کار گرفته شده در سیتسم فوق، TPM می باشد. از آنجا که یکی از مهمترین عوامل برای ارتقاء تولید و کیفیت محصولات، استفاده مناسب و بهینه از تجهیزات و ابزار آلات نموده اند. یکی از ازکان اصلی از پنج رکن اصلی پیاده سازی TPM استقرار AM ( نگهداری خودگردان ) می باشد. در این مقاله سعی شده است که ارکان پنجگانه TPM که الزامات پیاده سازی این سیستم می باشد، بررسی گردیده و به اهمیت و نقش AM در استقرار بهینه سیستم نگهداری و تعمیرات و نحوه استقرار آن در حوزه های تولیدی، بر اساس تجربیات حاصل از معاونت تندر شرکت ایران خودرو، اشاره گردد.

کلیدواژه ها:

نگهداری خودگردان ، TPM ، SPR ، حوزه سرپرستی ، Punctual Lesson ، DOJO