اولویت هایی برای محتوی برنامه های ترویج کشاورزی در مسیر تحقق ابعاد پایداری در شرایط ایران

تحقیق حاضر با هدف شناسایی و تحلیل مناسب ترین محتوی برنامه های ترویج کشاورزی در مسیر تحقق پایداری صورت گرفته است. این تحقیق از نوع توصیفی- همبستگی می باشد که با استفاده از فن پیمایش انجام شده است. جامعه آماری این تحقیق شامل اعضای هیئت علمی دانشگاه ها در رشته ترویج و آموزش کشاورزی کارشناسان ستاد معاونت ترویج و نظام بهرهبرداری و مدیران ترویج استان ها می باشند که 87 نفر از آنها با روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزار اصلی این تحقیق پرسشنامه است که روایی صوری ان با کسب نظرات استید و صاحبنظران ترویج کشاورزی بدست آمد. آزمون مقدماتی برای بدست آوردن پایانی پرسشنامه انجام گرفت و ضریب کرونباخ آلفا برای پرسشنامه 0.91 بدست آمد. یافته های تحقیق حاکی از آن است که در حال حاضر نظام ترویج کشاورزی ایران توجه چندانی به محتوی برنامه های ترویج کشاورزی پایدار نداشته که حاکی از ضرورت باراندیشی در تهیه محتوی مناسب کشاورزی پایدار در ایران می باشد. یافته های تحقیق نشان داد که از دیدگاه پاسخگویان توجه به فراهم آوری اطلاعاتی در خصوص روابط متقابل میان تولید کشاورزی و محیط زیست آشنایی با روش های کشاورزی اکولوژیک و حفظ کننده محیط زیست و نیز مباحثی در خصوص مشارکت گروهای پویا و خوداتکایی از ضروری ترین محتوی مورد توجه در برنامه های ترویج کشاورزی پایدار می باشند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون طبقه ای حاکی از آن است که تهیه محتوی های در خصوص شبکه سازی با دیگر سازمانها و امجمن های روستایی بیوتکنولوژی و مهندسی ژنتیک روابط متقابل میان تولید کشاورزی و محیط زیست و آزاد سازی بازار و جهانی شدن به ترتیب بیشترین نقش را در تحقیق ابعاد کشاورزی پایدار در ایران ایفا می نمایند.

کلیدواژه ها:

ترویج کشتورزی ، کشاورزی پایدار ، محتوی برنامه های ترویجی ، رگرسیون طبقه ای