انتقال حرارت در دیسک ترمز

بدون شک از مهمترین اجزا یک وسیله نقلیه سیستم ترمز آن است. داشتن ثبات و پایداری و کارکرد بدون نقص سیستم ترمز، مواردی هستند که طراحان همواره در راستای بهبود آنها تلاش می کنند. نوع متداول سیستم ترمز، سیستم ترمز اصطکاکی است که در آن انرژی جنبشی و با پتانسیل خودرو از طریق اصطکاک بین اجزای سایشی به انرژی گرمایی تبدیل می شود. بالا رفتن بیش از حد دما باعث پایین آمدن اثر اصطکاکی و در نتیجه کاهش ترمزگیری مؤثر می شود. عمل کرد گرمایی ایده آل برای سیستم ترمز این است که در طی فرایند ترمز گیری، کمترین نرخ افزایش دما و پس از رها شدن ترمز، بیشترین نرخ کاهش دما را داشته باشد. بنابراین، افزایش سرعت انتقال گرما از سیستم ترمز به محیط پیرامون، یک نقطه هدف در طراحی است. به دلیل مزایای دیسک و لنت نسبت به کاسه و کفشک، استفاده از دیسک و لنت متداول تر بوده و بیشتر مورد بحث قرار می گیرد. بررسی تحقیقات انجام گرفته قبلی در مورد روش های مطالعه عمل کرد گرمایی دیسک ترمز و همچنین راه های به دست آمده برای بهبود این عمل کرد در تحقیق حاضر ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

اصطکاک ، دما ، گرما ، دیسک ترمز