بررسی میزان استحکام کششی در قطعات پلیمری HDPE جوشکاری شده به روش هات پلیت و تحلیل آماری آن به روش RSM

به دلیل پیچیدگی برخی از قطعات ترموپلاستیکی، تولید آنها با روش های تزریق، اکستروژن و... بصورت یکپارچه مقرون به صرفه نبوده به همین دلیل قطعات به قطعات ساده تری تقسیم شده و پس از تولید به یکدیگر جوش داده می شوند. که به طور مثال می توان به جوشکاری لوله های پلی اتیلنی خطوط گاز، آب و درب و پنجره های UPVC اشاره کرد. خصوصیات مکانیکی قطعه جوش داده شده متاثر از پارامترهای فرآیند بوده و برای تولید قطعات مناسب، اثر این پارامترها باید به درستی شناخته شوند. جوشکاری صفحه داغ یکی از پرکاربردترین روش های جوشکاری پلاستیک ها می باشد. در این تحقیق استحکام کششی قطعاتی از جنس پلی اتیلن چگالی بالا که در دما، فشار و زمان های مختلف جوشکاری شده اند مورد بررسی قرار می گیرند، سپس نمونه های استاندارد طبق استاندارد کشش I-D638 ASTM به کمک دستگاه برش از نمونه های جوش داده شده جدا می شوند. نتایج حاصل نشان می دهد که با افزایش دما و زمان نگهداری استحکام کششی درز جوش افزایش یافته ولی افزایش فشاربرخلاف تصور باعث خروج ماده مذاب پرکننده بین درزجوش دو قطعه، و همچنین در فشارهای بالاتر باعث ریزش ماده نرم شده در لبه های قطعه گردیده که این عامل تاثیر بسیار زیادی در کاهش استحکام کششی درز جوش دارد. سپس از نتایج حاصل در آزمایشات تجربی برای پیشگویی نتایج به کمک روش Response Surface Methodology(RSM) توسط نرم افزار آماری Design Expert انجام گردیده که می توان نتایج حاصل از کار تجربی و نتایج محاسباتی را با هم مقایسه نمود و روابط ریاضی بین پارامترهای فرایند را گسترش داد

کلیدواژه ها:

جوشکاری صفحه داغ پلاستیک ها ، پلی اتیلن چگالی بالا ، استحکام کششی RSM) ،