بررسی امکان اعمال روش کم آبیاری و تاثیر آن بر عملکرد ذرت دانه ای رقم 704 در شمال خوزستان

کمبود آب و کاهش تدریجی منابع آبی با کیفیت مناسب، از مهمترین عوامل محدود کننده تولیدات زارعی در اکثر نقاط مختلف جهان نظیر ایران به شمار می رود. از این رو پژوهش در زمینه بهسازی مصرف آب در مزارع کشاورزی جهت نیل به حداکثر محصول تولیدی در ازای مصرف کمتر آب امری ضروری است یکی از روشهای بهینه سازی مصرف آب، کم آبیاری به روش جویچه ای یک در میان می باشد. به منظور بررسی تاثیر ابیاری جویچه ای یک در یان بر عملکرد ذرت دانه ای طرحی در قالب آزمون T در تابستان 1379 در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول با بافت خاک سیلتی کلی لوم اجرا گردید. تیمارهای مورد بررسی دراین طرح عبارت بودند از: 1. آبیاری جویچه ای یک در میان متغیر تا زمان شروع گلدهی (VAFIF) . آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت تا زمان شروع گلدهی (FAFIF) آبیاری جویچه ای یک در میان متغیر تا آخر دوره رشد (VAFIE) آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت تا آخر دوره رشد (FAFIE). آبیاری برنامه ریزی شده (SEFI) آبیاری مرسوم منطقه (CEFI) ( تیمار رشد). آبیاری جویچه ای یک در میان متغیر به این مفهوم است که یکی از دو جویچه مجاور بصورت متناوب آبیاری گردیده ولی در آبیاری جویچه ای یک در میان ثابت فقط یکی از دو جویچه مجاور در تمام آبیاری ها آب دریافت نموده است. در آبیاری برنامه ریزی شده موقع آبیاری از طریق طشتک تبخیر و مدت زمان آبیاری از طریق معادله نفوذ کوستیاکف - لوئیس محاسبه گردید و بقیه تیمارهای کم آبیاری براین اساس برنامه ریزی شدند.

کلیدواژه ها:

ذرت ، آبیاری جویچه ای یک در میان