ارزیابی عملکرد جذب جاذب شبکه ای شده پلی وینیل الکل/کیتوزان پرتو پیوند زنی شده با اکریلیک اسید برای حذف یون نیکل از محلول های آبی با استفاده از ایزوترم جذب لانگمیر

فیلم کیتوزان/ پلی وینیل الکل به روش محلول سازی پلیمر و تبخیر حلال تهیه شد. جهت شبکه ای کردن این فیلم ازمحلول گلوتالدهید استفاده گردید. سپس مونومر اکریلیک اسید با استفاده از اشعه گاما بر روی فیلم شبکه ای شده پیوندزده شد. به منظور مقایسه از فیلم شبکه ای شده پیوند نیافته بعنوان شاهد استفاده شد و ساختار شیمیایی هر دو فیلم ، با استفاده از اسپکتروسکوپیFTIRمورد ارزیابی قرار گرفت. میزان جذب یون فلزی نیکل از محلول آبی برای جاذب پیوند یافته با اکریلیک اسید با استفاده از دستگاه جذب اتمی اندازه گیری شد و با مقادیر مربوط به نمونه شاهد مقایسه گردید. جهت بررسی رفتار جذبی جاذب پیوند زنی شده و شاهد در جذب یون نیکل از ایزوترم لانگمیر استفاده گردید اطلاعات تعادلی در غلظت مورد مطالعه80 ppmتا 1000ppmتطابق خوبی را با مدل لانگمیر نشان داد . ماکزیمم ظرفیت جذب بدست آمده از مدل لانگمیر نشان داد که جاذب کیتوزان/پلی وینیل ا لکل پیوند یافته از جذب بهتری نسبت به شاهد برخوردار بوده است. همچنین فاکتور تفکیک مدل لانگمیرRl)کمتر از 1 بدست آمد که دلالت بر آن داشت که جذب مطلوبی از کاتیو نهای نیکل اتفاق افتاده است. در نهایت نتایج، بهبود میزان جذب یون نیکل را توسط پیوندزنی پرتویی اکریلیک اسید به عنوان یک گروه عاملی اکسیژن دار بر روی فیلم شبکه ای شده کیتوزان /پلی وینیل الکل به اثبات رساند