تعیین هویت ژنهای حدت پلاسمیدی A, B, C spv سالمونلا انتریتیدیس و تیفی موریوم جدا شده از انسان و دام با روش PCR چندگانه (Multiplex PCR)

سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,241

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCNCA01_036

تاریخ نمایه سازی: 27 شهریور 1391

چکیده مقاله:

سالمونلوز یکی از بیماریهای مهم عفونی و بعنوان یک بیماری مشترک در انسان و حیوانات دیده می شود . بنابراین شناخت و کنترل سالمونلا ضروری به نظر می رسد. سرووارهای مشخصی از سالمونلا، پلاسمید حدت حامل اپرون spv شامل پنج ژن , spvA , R, D, CR R , B می باشد. این اپرون در ایجاد حدت ومقاومت دارویی ؛ انتشار و عمومی شدن باکتری در بدن میزبان (انسان وحیوان) و سلامت جامعه به اثبات رسیده است . حضور و یا عدم حضور این پلاسمید می تواند در برنامه های واکسیناسیون، درمان، کنترل و پیشگیری موفقیت های بزرگی را حاصل نماید . در این تحقیق ابتدا اقدام به جمع آوری نمونه های طیور گردید. از تعداد 1001 باروش بیوشیمیایی تعداد 68 جدایه (6/79%) سالمونلا جدا و سپس عمل سروتایپینگ ا نجام و سه گروه سرمی شامل 35 جدایه (51/4%) گروه سرمیDR1 و 19 جدایه (27/9%) گروه سرمی C1-C4 و 7 جدایه (10/2%) گروه سرمی E و 7 جدایه (10/2%) گروه سرمی A-I تشخیص و گروه سرمی B مشاهده نشد. آزمایش M-PCR جهت تائید سالمونلا انتریتیدیس با استفاده ازسه جفت آغاز گر شامل: ST11-ST14 و SEFA2-SEFA4 و S1-S4 واز چهار جفت آغازگر شامل : Flijb ,Flic, ,Rfbj ، INVA جهت تشخیص سالمونلا تیفی موریوم استفاده شد . علاوه بر این، تعداد 33 جدایه سالمونلا انتریتیدیس و تعداد 35 جدایه سالمونلا تیفی موریوم از دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران و 20 جدایه مربوط به سالمونلا تیفی موریوم انسانی از بیمارستان بقیه ا ... اخذ و آزمایش M-PCR انجام گرفت. در مرحله دوم با روش M-PCR و Uniplex- PCR حضور و یا عدم حضور ژنهای پلاسمید بررسی گردید. نتایج در مورد سالمونلا انتریتیدیس: پراکندگی ژنهای invA +spvC ، spvB،spvA به ترتیب در جدایه های طیور (31/35) 88/6% و جدایه های گاو (13/13) 100% وجدایه های انسانی (18/20) 90% برای هر یک از سه ژن و در مورد سالمونلا تیفی موریوم : پراکندگی ژنهای invA +spvC ،spvB،spvA به ترتیب در جدایه های طیور (13/20) 65% جدایه های گاو (15/15) 100% و جدایه های انسانی (17/20) 85% برای هریک از سه ژن بدست آمد.

نویسندگان

کیومرث امینی

دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساوه، گروه میکروبیولوژی، ساوه، ایران

تقی زهرائی صالحی

دانشگاه تهران، دانشکده دامپزشکی، گروه میکروبیولوژی، تهران، ایران

محمد عابدی

رئیس اداره آزمایشگاههای دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی،واحد علوم تحقی

امیر حسین جنگجو

گروه میکروبیولو ی دانشکده علوم تخصصی دامپزشکی، دانشگاه آزاد اسلامی و

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • آتش پرور، نعمت. (1385). تشخیص و شناسایی سالمونلا ها (سالمونلا ...
  • آزادی، سعید. (1382). تایپینگ سالمونلاها باروش تخلیص پروتئینهای محلول در ...
  • Aabo, S, Rasmussen. F, Rossen, Sorensen. L, P. D. and ...
  • Ahmer. N .M .B, Tran. Mimi, Heffron. f. (1998): The ...
  • Boyed. EF and Hart. DL. (1998): Salmonella virulence plasmid: Modular ...
  • Chiu, C.H. and Ou, J. T. (1996): Rapid identification of ...
  • Chu. C, Hong. SF, Tsai. C, Lin. WS, Liu. TP ...
  • Ebner. PD, Mathew. AG. (2001): Three molecular methods to identify ...
  • Madadgar. O, Zahraei. Salehi. T, Tadjbaksh. _ Mahzounie. M, Feizabadi. ...
  • نمایش کامل مراجع