بررسی اثرات ژن و ترکیب پذیری خصوصی لاینهای اینبرد آفتابگردان با سه تستر نر عقیم به روش لاین در تستر

به منظور تعیین ترکیب پذیری 15 لاین اینبرد و 3 لاین نر عقیم سیتوپلاسمی (CMS لاین) آفتابگردان ، 45 هیبرید مربوطه به همراه 18 والد و یک رقم OP به نام رکورد به عنوان شاهد در قالب یک طرح لاتیس 8*8 سه تکراری در سال 1379 در ایستگاه تحقیقات زراعی بایع کلا در مازندران مورد بررسی قرار گرفتند. .هرکرت آزمایشی از 4 خط بطول 2/4 متر، با فاصله ردیف 60 سانتیمتر و فاصله بوته روی ردیف 20 سانتیمتر تشکیل شد . صفات ارتفاع بوته ، قطر ساقه ، قطر طبق ، طول دوره رویش ، طول دوره گلدهی ، طول دوره پر شدن دانه ، طول دانه ، عرض دانه ، ضخامت دانه ، درصد روغن ، عملکرد دانه و عملکرد روغن مورد بررسی قرار . تجزیه واریانس ترکیب پذیری به روش طرح تلاقی II کامستاک و رابینسون نشان داد که اثر ژنوتیپ و هیبریدها برای کلیه صفات مورد بررسی معنی دار ، و اثر متقابل لاین در تستر برای صفات عملکرد دانه و روغن در سطح احتمال 1% معنی دار گردید. صفات ارتفاع بوته و طول دوره پر شدن دانه ، تحت تاثیر ژنهای با اثرات افزایشی و ژنهای کنترل کننده بقیه صفات دارای اثرات غیر افزایشی بوده اند. ترکیب پذیری خصوصی صفات عملکرد دانه و روغن در سطح احتمال 1% معنی دار بدست آمدکه می توان به ترکیب CMS24 * K78-73 که از اثر مثبت و معنی دار بالائی برخوردار بود اشاره نمود.

کلیدواژه ها:

لاین در تستر ، Efficiency ، عملکرد ، قابلیت ترکیب عمومی