تأثیر استفاده از پری بیوتیک در جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی کاب 500

به منظور بررسی تأثیر استفاده از سطوح مختلف پری بیوتیک تکنوموس بر عملکرد جوجه های گوشتی کاب، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 240 قطعه جوجه یکروزه در 4 تیمار و 3 تکرار به مدت 45 روز انجام شد. تیما رهای آزمایشی شامل شاهد (بدون افزودنی)، 0/05، 0/1 و 0/15 درصد پری بیوتیک در جیره غذایی بود . صفات مصرف خوراک، افزایش وزن بدن، ضریب تبدیل خوراک، در پایان هفته های آزمایشی و ویژگی های لاشه در پایان دوره آزمایش (45 روزگی) اندازه گیری شد و با روش های آماری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج مصرف خوراک، نشان داد به غیر از هفته های دوم، چهارم و 45 روزگی، اختلاف آماری معنی داری در سایر هفته ها مشاهده شد (p< 0/05 ). بیشترین مصرف خوراک در هفته های اول، سوم و پنجم آزمایش مربوط به تیمار حاوی 0/15 درصد پری بیوتیک بود. نتایج افزایش وزن نشان داد اختلاف آماری معنی داری بین تیمارها وجود داشت (p< 0/05 ). بیشترین افزایش وزن بدن در هفته اول، سوم، چهارم، ششم و 45 روزگی مربوط به تیمار حاوی 0/15درصد پری بیوتیک بود. نتایج حاصل از ضریب تبدیل خوراک و خصوصیات لاشه دارای اختلاف آماری معنی داری بین تیمارها بود(p< 0/05 ). بهترین ضریب تبدیل خوراک در هفته های چهارم، پنجم، ششم و 45 روزگی با مصرف تیمار حاوی 0/15 درصد پری بیوتیک درصد پری بیوتیک حاصل شد. نتایج خصوصیات لاشه نشان داد تیمار حاوی 0/05 درصد پری بیوتیک و تیمار شاهد به ترتیب دارای بالاترین و پایین ترین درصد راندمان لاشه بودند. کمترین درصد چربی محوطه بطنی در تیمار حاوی 0/15درصد پری بیوتیک حاصل شد. و بالاترین درصد نسبی سنگدان با مصرف تیمار 0/15 و 0/05درصد پری بیوتیک حاصل شد. هم چنین بالاترین درصد نسبی قلب، کبد، ران و سینه با مصرف تیمار حاوی 0/15 درصد پری بیوتیک به دست آمد. پری بیوتیک تکنوموس از طریق تعادل فلور میکروبی، حذف باکتری های بیماری زا و افزایش قابلیت دسترسی مواد مغذی جیره، باعث بهبود عملکرد جوجه های گوشتی در اکثر دوره ها و هم چنین بهبود کیفیت لاشه گردید.

کلیدواژه ها:

پری بیوتیک ، عملکرد ، صفات لاشه ، جوجه گوشتی