دوز مناسب تیمار با سیتوکالازین B در سلولهای مغز استخوان موش نر سوری نژاد Balb/c در شرایط in vivo با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس

سیتوکالازین B ترکیبی است که میکروفیلامانها را در اسکلت سلولی مورد هدف قرار داده و با اتصال به زیرواحدهای آنها سبب تغ ییراتی در ساختار شبکه اسکلتی میگردد. اصولاً تاثیر ضد سرطان سیتوکالازین B به تاثیر تداخل آن به میکروفیلامان نسبت داده شده است و از جمله مواد مهارکننده دوکهای تقسیم در تقسیم میتوز سیتوکالازین B می باشد. این مهار کننده ها با اتصال و تداخل عمل با سیستم میکروتوبولی – میکروفیلامانی موجب مهار تقسیم سلولی می شوند. سیتوکالازین B بر روی فیلامنت های آکتینی اثر گذاشته و واحد پروتئینی آکتین را بلوک می کند ، آکتین پروتئینی در ساختار اسکلت سلولی است. از آنجایی که میکروفیلامانها در تقسیم سیتوپلاسم ضروری هستند لذا این دارو موجب مهار سیتوکنیزمیشود.هدف این تحقیق، ارائه مدل مناسبی از القای سرطان جهت مطالعات بیشتر سرطان و روش ها ی درمانی است تا در صورت نیاز به بررسی آن در محیط in vivo ، استفاده شود. به این منظور دوزهای متفاوت از سیتوکالازین B در زمان های مختلف مورد آزمایش قرار گرفت. روش کار:این مطالعه بر روی گروههای چهار تایی موشهای نر سوری انجام گرفت و دوزهای 1،2،3،5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن از سیتوکالازین B ، به صورت داخل صفاقی تزریق گردید. پس از گذشت 24 ساعت از زمان تزریق، نمونه برداری از مغز استخوان انجام شد. نتیجه: دوز موثر داروی سیتوکالازین B ،دوز 3 میلی گرم با بیشترین مقدار بی نوکلئوس( BN ) و کمترین مقدار میکرونوکلئوس (MN ) با استفاده از آزمون میکرونوکلئوس به دست آمد.