اثر سینرژیستی هورمون رشد و مورفین بر ترشح گرلین در مدل های گلوکوکورتیکوئید شده

گرلین موجب افزایش اشتها و وزن بدن می شود در حالی که کاهش وزن و محدودیت غذایی با افزایش کورتیزول همراه است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تزریق کورتیزول و تزریق همزمان کورتیزول با هورمون رشد یا مورفین بر میانگین غلظت گرلین سرم در گوسفند های ماده با سطوح مختف انرژی می باشد . ده رأس گوسفند در دو گروه 5 تایی با سطوح انرژی 50 % و 100 % به مدت 10 روز تغذیه شدند. حیوانات در هر دو گروه، به ترتیب کورتیزول (μg/kg 60)، و ترکیبی از هورمون کورتیزول با مورفین ( 0.15 mg/kg ) و هورمون رشد ( mg/kg 0.2 ) تزریق شد. نمونه های خونی 2 ساعت بعد جمع آوری شدند و میانگین غلظت گرلین با رادیوایمنواسی اندازه گیری شد. در گروهی که تحت رژیم 50 % انرژی قرار داشتند سطح هورمون گرلین قبل از تزریق(روز 7) به طور چشم گیری افزایش یافته( p <0.05 ) اما در گروهی با تغذیه نرمال کاهش نشان داده است. در هر دو گروه تزریق کورتیزول و مورفین به ترتیب موجبکاهش و افزایش میانگین غلظت گرلین در بعد تزریق نسبت به قبل شد اما این تغییرات معنی دار نبود. در حالی که در هر دو گروه تزریق تزریق همزمان کورتیزول و هورمون رشد سبب افزایش معنی دار گرلین در بعد تزریق نسبت به قبل شد( 0.05>p ). کورتیزول تاثیر معنی داری بر میانگین غلظت گرلین نداشت در حالی که هورمون رشد اثر افزایشی بر ترشح گرلین در گوسفندان نشان داد.

کلیدواژه ها:

گرلین ، کورتیزول ، هورمون رشد ، مورفین ، رژیم غذایی