بررسی اثر استرادیول وهورمون رشد بر میانگین غلظت پلاسمایی گرلین در میش های بالغ با تغذیه محدود شده

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 612

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCNCMB01_145

تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393

چکیده مقاله:

مقدمه: گرلین هورمونی اشتهازاست که از معده انسان ترشح می شود .استرادیول هورمونی استروئیدی است که اثر منفی بر ترشح گرلین دارد و تزریق محیطی هورمون رشد باعث افزایش اشتها می شود. هدف: در این تحقیق اثر جیره های غذایی مختلف،استرادیول و استرادیول بهمراه هورمون رشد بر میانگین غلظت پلاسمایی گرلین سنجیده شد. روش مطالعه: در این تحقیق 10 گوسفند به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند ( 5=n) و طی یک هفته با جیره حاوی 50 % و 100 % انرژی متابولیسمی تغذیه شدند سپس روز هفتم استرادیول ( 2mg در 5ml سالین), روز هشتم استرادیول (mg 2 در 5ml سالین) و هورمون رشد (0.1mg در 5ml سالین) به صورت داخل وریدی تزریق شدو هر روز پس از 2 ساعت از تزریق خونگیری انجام شد و نمونه های خونی جهت تعیین میزان گرلین بوسیله روش رادیوایمنواسی( RIA ) مورد سنجش قرار گرفت. یافته ها: میزان گرلین در جیره غذایی 50 % افزایش معنی داری نشان داد اما اثر جیره 100 % بر میزان گرلین معنی دار نبود.استرادیول باعث کاهش معنی داری در هر دو جیره غذایی شد و تزریق همزمان استرادیول و رشد افزایش معنیداری در هر دو جیره ی غذایی 50 % و 100 % نشان داد. نتیجه گیری: گرسنگی باعث افزایش میزان گرلین می شود.استرادیول اثر منفی بر ترشح گرلین دارد.هورمون رشد اثر افزایشی بر ترشح گرلین دارد واین اثر افزایشی قوی تر از اثر کاهشی E2 بر غلظت گرلین می باشد شایان ذکر است که تاثیر همزمان این دو هورمون بر میزان گرلین تا بحال در نشخوارکنندگان بررسی نشده بود.

نویسندگان

گلناز بهداوند

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته فیزیولوژی جانوری دانشگاه شهید بهشتی

همایون خزعلی

دانشیار، PHD ،عضو هیئت علمی دانشگاه شهید بهشت

حسن رکنی

استادیار علوم دامی موسسه عالی علمی کاربردی جهاد کشاورزی