تاثیر تزریق درون صفاقی آگونیست گرلین( 2-GHPR ) برروی بلوغ ومیزان هورمون تستوسترون درموش های صحرائی نر نابالغ نژاد ویستار

مقدمه : گرلین یک پپتید معده ای با 28 آمینواسید اسیل داراست که درسال 1999 به عنوان گیرنده هورمون رشد شناخته شد ( 8).گرلین توانایی زیادی درتحریک آزادسازی هورمون رشد ، اخذ غذا واثراتی درمتابولیسم گلوکز، تولیدمثل ،عملکردغددجنسی وتنظیم محور H.P.G دارد ( 8 ). در شرایط آزمایشگاهی گرلین اثر قابل توجهی به صورت وابسته به دوز روی گنادوتروپین جفتی( HCG) و تحریک cAMP جهت آزادکردن تستوسترون ازسلول های لایدیگ را دارد.( 6) این اثر گرلین بر ترشح تستوسترون با کاهش سطح بیان mRNAs جهت تحریک HCG و چند ین عامل کلیدی در مسیر استروئیدساز ( StAR ، P450scc، HSD3 بتا و اختصاصی بیضه HSD - 17 نوع سوم )همراه است. هدف : در این پروژه اثرات تزریق درون صفاقی( I.P ) گرلین به صورت مزمن برروی تستوسترون مورد بررسی قرارگرفت.روش مطالعه :بدین منظورتعداد 20 سررت نر باسن 25 روز ووزن 10 ± 150 گرم به گروه های تجربی وکنترل تقسیم بندی ودرشرایط 12 ساعت نور 12 ساعت تاریکی دردمای 22 درجه وبا آب وغذای کافی نگهداری شدند. درسن 34 روزگی (زمان تغییرات ابتدایی بلوغ ) با استفاده ازسرنگ انسولین داروی گرلین ( 1nmol/μl100 به مدت ده روز وهر 12 ساعت) به صورت ( I.P ) تزریق شد.در پایان دوره درمان ،حیوانات بیهوش شده ازبطن چپ قلب خونگیری انجام شد. سپس بافتها وغددجنسی ازبدن خارج وموردبررسی قرارگرفت . نتایج حاصل بااستفاده ازنرم افزار spss موردبررسیآماری قرارگرفت. نتایج: پس از بررسی نتایج آزمایشات هورمونی، کاهش هورمون تستوسترون درگروه تجربی درمقایسه باگروه کنترل مشاهده شد.در وزن بیضه واپیدیدیم کاهش معنی داری مشاهده شداما درحجم وطول آنها تغییرات افزایشی تاحدودی دیده شد که چندان معنی دارنبود. درمطالعات قبلی انجام شده تاثیر تزریقات وریدی گرلین برتغییرات وزنی غددجنسی چندان محسوس نبوده است.( 7) بحث ونتیجه گیری :اگرچه تزریق مزمن درون صفاقی گرلین تغییرات وزنی معنی داری را دراپیدیدیم وتاحدی در بیضه نشان داد که می توان آنراناشی از کاهش رشد لوله های اسپرم ساز ،اسپرماتوژنزوتاخیر درایجادبلوغ وبروزصفات ثانویه دانست اما تغییرات حجم وطول غده جنسی چندان معنی دارنبود.البته می توان افزایش نسبی آنها راناشی از تاثیربیشترهورمون رشد ناشی ازحضورگرلین تزریقی ، درساخت سلول های اپیتلیومی غددجنسی وبافت چربی اطراف آنها دانست. گرلین وگیرنده های آن بطور چشمگیر در CNS بعنوان یک عامل اورکسی ژنیک مرکزی وجود داردوازطریق واسطه گری نروپپتیدهایی چون NPY-AgRP سبب مهار مرکزی محور HPG و ممانعت ترشح گنادوتروپین می شود( 8). ازآنجاکه گرلین برترشح هورمون های گنادوتروپین ازجمله LH و FSH اثر مهاری دارد ( 3) لذادرتولید تستوسترون وهورمون های استروئیدی ،آندروژن ،اسپرماتوزنز وبروز صفات ثانویه اثر محسوسی خواهد داشت . نتایج بدست امده تاثیر گرلین برمحور تولیدمثلی را بطوردقیق تراثبات می کندو پیشنهاد می دهدکه ممکن است این اثرات وعملکردهای گرلین حداقل تا اندازه ای بوسیله مسیرهای مستقل از GHSR1a واسطه شود.

کلیدواژه ها:

گرلین ، تستوسترون ، تزریق داخل مغزی ، رت