داروهای هدف و بیماری های شبکه ای با استفاده از داروشناسی چندگانه در دوران پس ژنومی

با پیشرفت در شناخت بیماریهای سخت و پیچیده، تمرکز کشف دارو از طرح قابل قبول و مورد تایید یک هدف ، یک دارو به طرح جدیدی به نام چند هدف ، چند دارو تغییر کرده که هدف آن، تلفیق هدفهای چندگانه به صورت سیستماتیک بوده است. شناسایی تعاملات بین داروها و پروتئین های هدف، نقش مهمی در کشف داروی ژنومی ایفا می کند تا داروهای جدید و هدفهای تازه را جهت داروهای موجود کشف کند. به دلیل فرایند آزمایشگاهی پر زحمت و پر هزینه پیش بینی تعامل دارو هدف، می تواند کارآمدترین و مؤثرترین روش جهت ارائه ی اطلاعات مفید در خصوص حمایت از داده های تعاملی تجربی باشد. نظریه ی مهمی که در کشف داروی پس ژنومی ایجاد شد این است که ادغام زیاد داده های ژنومی، پروتئینی ،سیگنال دهی و متابولیکی، به ما اجازه میدهد تا شبکه های دشوار و پیچیده ی سلولی را ایجاد کنیم که جهت شناخت مبنای مولکولی وضعیتهای فیزیولوژیکی و پاتوفیزیولوژیکی ، چهارچوب جدیدی به ما ارائه میدهند. نمونه ی اولیه ی داروشناسی چندگانه در دوران پس ژنومی این است که دارو، هدف و دوران بیماری می توانند جهت بررسی تآثیر داروها بر فضاهای مختلف با هم مرتبط شده و روابط متقابل آنها نیز می توانند جهت طراحی داروها یا نوشیدنی هایی که می توانند یک یا چند وضعیت بیماری را به طور موثری هدف قرار دهند، استفاده شوند. بنابراین، هدف بعدی، ایجاد یک سکوی محاسبه ای می باشد که مسیر متابولیکی مقیاس ژنوم، شبکه های تعاملی پروتئین و آنالیز به صورت رونوشت را برای ایجاد یک شبکه ی جامع و کامل جهت کشف چند هدف چند دارو با هم ادغام کند .

کلیدواژه ها:

داروهای هدف ، ژنومیک ، بیماری های شبکه ، داروشناسی چندگانه