شناسایی ژن های کدکننده بتالاکتامازهایSHV،-1NDMو KPC در ایزوله های سودوموناس آیروژینوزا به روش PCR

زمینه: طیف گسترده بتالاکتامازهای SHV، NDM-1 و KPC به عنوان مکانیسم مهم ایجاد کننده مقاومت در مقابل بتالاکتام ها، در پاتوژن های گرم منفی، به خصوص سودوموناس آیروژینوزا به سرعت در حال افزایش است. هدف: هدف از این مطالعه تعیین ژن های blaSHV، blaNDM-1 و blaKPC در سویه های سودوموناس آیروژینوزا مولد بتالاکتامازهای ایزوله شده از بیمارستانهای شهر تهران به روش PCR میباشد.روش بررسی: در این مطالعه تحقیقی، 100 ایزوله سودوموناس آیروژینوزا از نمونه های بالینی خلط، ادرار، خون و .. جداسازی شد و با آزمونهای بیوشیمیایی تعیین هویت شدند. مقاومت باکتریها نسبت به دیسکهای آنتی بیوتیکی پیپراسیلین تازوباکتام، ایمیپنم و چند آنتی بیوتیک دیگر به روش دیسک دیفیوژن تعیین شد. ایزوله ها مقاوم به آنتی بیوتیک های فوق بوسیله تست تاییدی دیسکهای ترکیبی سفوتاکسیم-کلاولانیک اسید بررسی شدند. سپس در سویه های مولد بتالاکتامازها، وجود ژن های SHV، NDM-1 و KPC با روش موکولی PCR بررسی شد.نتایج: فراوانی ژنهای blaSHV، blaNDM-1 و blaKPC به ترتیب برابر%20، %8/5 و %5 بود. همچنین 64 نمونه سودوموناس آیروژینوزا مولد بتالاکتاماز بوده و بیشترین و کمترین میزان مقاومت، به ترتیب برای ایمیپنم((%68/1 و پیپراسیلین تازوباکتام((%14/3 بوده است. بحث: با توجه به اینکه سودوموناس آیروژینوزا به عنوان یکی از عوامل مهم در ایجاد عفونتهای بیمارستانی مقاومت بالایی به آنتی بیوتیکها نشان داده است، تشخیص این ارگانیسمها در بیمارستان به منظور تجویز داروی مناسب، کنترل بهتر و جلوگیری از انتشار آنها ضروری میباشد

کلیدواژه ها:

سودوموناس آیروژینوزا ، بتالاکتامازهای وسیع الطیف ، ژن های blaSHV ، blaNDM-1 و blaKPC ، PCR