مفاخره های سعدی و ویژگی های ساختاری آن
محل انتشار: همایش ملی پژوهشهای نوین در زبان و ادبیات فارسی
سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,664
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNRPL01_002
تاریخ نمایه سازی: 9 خرداد 1387
چکیده مقاله:
تفاخر در شرع و عرف و ادب بازتابهای متفاوتی دارد، گاه آن را با قیودی می پسندند و گاه آن را جایز نمی دانند، سعدی استاد سخن است و به مفاهیم گوناگون از جمله تفاخر پرداخته است، اما
با شگردهایی خاص که نتیجه آن توجه و تحسین خواننده است . او از یک طرف دایره مضامین خودستایی را محدود کرده است و از طرف دیگر در اسلوب و ساختاری خودستایی با استفاده از هنرهایی همچون ادماج و یا جمله های تعریضی و کنایه ای یا استفاده از سوم شخص طعم تلخ مدح مستقیم را تعدیل کرده است و همین راز مقبولیت مفاخره های سعدی است که در این مقاله به آن پرداخته شده است .
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مرتضی حاجی مزدارانی
عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ورامین
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :