ساخت و ارزیابی جاذب کامپوزیتی آگار-نیکل با حفرات نانویی به منظور جداسازی نانو ذرات بیولوژیکی
محل انتشار: دومین همایش ملی فناوری نانو از تئوری تا کاربرد
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 711
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCNTA02_170
تاریخ نمایه سازی: 14 شهریور 1393
چکیده مقاله:
در این تحقیق ذرات جاذب کامپوزیتی آگار-نیکل (با پوشش 4 درصد پلیمر آگار بر روی پودر نیکل) با حفرات نانویی به منظور جذب نانو ذرات بیولوژیکی بر مبنای روش امولسیون آب در روغن، آماده شده اند. به منظور بررسی مورفولوژی ذرات آماده شده،میکروسکوپ نوری و میکروسکوپ الکترونی پویشی مورد استفاده قرار گرفته شده است. نتایج نشان داده است که ذرات جاذب آماده شده دارای ظاهر کاملا کروی می باشند و دانسیته مرطوب آن تقریباً g/cm3 1/64، محتوای رطوبت % 62/74، میانگین اندازه ذات μm 344/77،درصد تخلخل % 98، اندازه حفراتnm 30-140 است. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ذرات جاذب آگار-نیکل ویژگی های خوبی از خود نشان داده اند. از طریق پیوند کوالانسی لیگند میل ترکیبی کاذب ReactiveBlue (RB4)4 ،بر روی ساختار آگار-نیکل به منظور تهیه جاذب های میل ترکیبی کاذب تثبیت گردید. نانو ذرات آلبومین سرم گاوی (BSA) به عنوان پروتئین هدف به منظور بررسی خصوصیات جذب جاذب آگار-نیکل عامل دار شده، تهیه شد. طبق نتایج بدست آمده ایزوترم جذب تعادلی از مدل لانگمیر پیروی می کند. بیشینه ظرفیت جذب تعادلی به منظور جذب نانو ذرات BSA (ء50 میلی گرم بر سانتی متر مکعب جاذب) حاصل شد. از مدل سینتیک شبه درجه یک و شبه درجه دو برای توصیف داده های سینتیکی استفاده شد. بررسی ها نشان داد، مدل سینتیک شبه درجه اول مدل مناسب تری برای توصیف داده های تجربی می باشد.
کلیدواژه ها:
جاذب کامپوزیتی آگار-نیکل- حفرات نانویی- لیگند میل ترکیبی کاذب- بیشینه ظرفیت جذب- نانو ذرات پروتئینی BSA
نویسندگان
ستاره عسگری مهرآبادی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
محسن جهانشاهی
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل و
احمد رحیم پور
عضو هیئت علمی دانشگاه صنعتی نوشیروانی بابل
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :