تاثیر سیال غیرنیوتنی برپایداری یک ابرسیو واترجت

نتیجه خواص مایع بعد از اضافه کردن نشاسته ذرت برپایداری یک ابرسیو واترجت ارائه شده و با یکدیدگاه از بالا رفتن پایداری جت برای ابرسیو دایلاتنت جت بحث شده است این نشان میدهد که عمل تجزیه جت یک نتیجه اختلالات درونی جت است که به خواص مایع وابستها ست و اصطکاک هوای خارجی بالای سطح جت فعالیت می کند یک جت بسیار پایدار است وقتی که ماده نشاسته ذرت اضافه می گردد که بطور عمده به افزایش چسبناکی مایع منجر می شود در مقایسه محاصره شکست هوا با نتایج جت در جت عمل تجزیه و تاثیرات خارجی آن با افزایش در چسبناکی جت افزایش می یابد مدل توسعه یافته نهایتا به طور تجربی متغیر است و نشان میدهد که مدل پیش بینی شده در رضایت با اطلاعات تجربی می باشد.

کلیدواژه ها:

ارد ذرت نشاسته ، عدد رینولدز ، دایلاتنت ، ابرسیو واتر جت ، ابرسیو دایلاتنت جت