بررسی میانگین نرخ رشد نسبی شته ی سبز گندمSitobion avenae (Fabricius) (Hemiptera: Aphididae)بر روی دو رقم گندم در اتاقک رشد

شته ی سبز گندم، Sitibion avenae (Fabricius) آفت مهم گندم در نقاط مختلف جهان و ایران میباشد. در این تحقیق، میزان مقاومت القا شده به شته ی سبز گندم در دو رقم گندم سایسونز و شیرودی بر اثر آلودگی قبلی به شته با استفاده از روش تعیین شاخص میانگین سرعت رشد نسبی( MRGR ) بررسی گردید. آزمایش در اتاقک رشد تنظیم شده با دمای Cº 25±2 درصد و دورهی نوری 14 ساعت روشنایی و 10 ساعت تاریکی در قالب طرح کاملا تصادفی و آزمایش اسپیلیت پلات که فاکتور اصلی ارقام گندم و فاکتور فرعی مدتزمانهای مختلف آلودگی بعدی انجام گردید. به منظور القای مقاومت در گندم، ابتدا بوتههای گندم در مرحلهی رشدی سه برگی برای مدتزمانهای مختلف (، 2، 4، 6، 8 روز) با 2 شته ی بالغ بی بال آلوده گردید. پس از گذشت زمانهای مذکور، شتهها با قلمموی نرم از روی گیاهان حذف شدند و گیاهان به مدت 48 ساعت عاری از شته نگهداری شدند. سپس گیاهان با یک شته بالغ آلوده شدند تا تغذیه و پورهزایی کنند. به منظور ارزیابی میانگین نرخ نسبی رشد، پوره های یک روزه در دسته های 10 تایی توزین شده و مجددا روی گیاهان قرار داده شدند تا به مدت 7 روز تغذیه کنند. پس از گذشت 7 روز پوره ها به صورت جداگانه وزن شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که مقدار MRGR در رقم سایسونز و شیرودی به ترتیب میانگین نرخ نسبی رشد 009/0 ± 403/0 گرم/ روز و 006/0 ± 471/0 گرم / روز بود. هم چنین بیشتین و کمترین مقدار MRGR در بین تیمارهای زمانی آلوده سازی در دو رقم گندم به ترتیب 01/0 ± 479/0 گرم/ روز در رقم شیرودی مربوط به تیمار 6 روز آلودگیه مربوط بود. نتایج به دست امده از این تحقیق نشان داد که الودگی قبلی ارقام گندم به شته ی سبز گندم به مدت 4 روز باعث القای مقاومت تا 6 روز باعث کاهش MRGR در آلودگی بعدی شته شده است