بررسی تأثیر کمپوست گرانوله گوگرددار و کود نیتروژن بر قابلیت افزایش وزن خشک اندام هوایی دو رقم گندم

کشاورزی ارگانیک تلفیقی از کودهای آلی و بیولوژیک به همراه مقدار بهینه کود شیمیایی می باشد. این سیستم کشاورزی به دلیل نیاز جامعه اقتصادی بودن و اهمیت اکولوژیکی آن در دهه ی اخیر به طور چشمگیری مورد توجه قرار گرفته است. لذا به منظور بررسی تأثیر کود کمپوست گرانوله گوگردی و کود نیتروژن بر وزن خشک اندام هوایی گندم ارقام (دریا و N-80-19) آزمایشی گلدانی به صورت فاکتوریل، در قالب فاکتوریلع در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی قراخیل واقع در شهرستان قائم شهر در سال 91-1390 اجرا شد فاکتور اصلی شامل چهار سطح کود کمپوست گرانوله گوگردی (صفر، 5، 10 و 15 گرم در کیلوگرم خاک) و فاکتور فرعی شامل سه سطح کود نیتروژن از منبع اوره (صفر، 25 و 5 میلی گرم در کیلوگرم خاک) بود. نتیاج نشان داد که تیمارهای سطوح مختلف کود کمپوست گرانوله گوگردی و نیتروژن بر وزن خشک اندام هوایی گندم در سطح احتمال 1٪ اختلاف معنی داری را موجب گردیدند. براساس نتایج به دست آمده از این پژوهش، بالاترین وزن خشک با کاربرد توأم کود کمپوست و نیتروژن و با مصرف 50 میلی گرم بر کیلوگرم نیتروژن و عدم مصرف کمپوست و سپس با مصرف 50 میلی گرم بر کیلوگرم نیتروژن و با مصرف 50 میلی گرم بر کیلوگرم نیتروژن و عدم کمپوست و سپس با مصرف 50 میلی گرم بر کیلوگرم نیتروژن و 10 گرم بر کیلوگرم کمپوست در رقم N-80-19 مشاهده و حداکثر وزن خشک در رقم دریا نیز با مصرف همزمان 25 میلی گرم بر کیلوگرم نیتروژن و 10 گرم بر کیلوگرم کود کمپوست با وزن خشک میانگین (8/885 گرم در گلدان) بدست آمد که نسبت به تیمار شاهد 23/2 درصد افزایش یافت.

کلیدواژه ها:

کود کمپوست گرانوله گوگردی ، کود نیتروژن ، وزن خشک ، گندم