کشاورزی ارگانیک و مرسوم و نقش آن ها در حاصلخیزی خاک و امنیت غذایی

کشاورزی ارگانیک یک سامانه جامع گرا است که موجب بهبود سلامت چرخه های زیستی و فعالیت زیستی خاک می شود. در کشاورزی ارگانیک به جای کاربرد نهاده های برون مزرعه ای، بر استفاده از عملیات مدیریتی تأکید می شود که اساس چنین دیدگاهی این است که مسایل و مشکلات هر اکوسیستم، رهیافت مدیریتی خود را با توجه به شرایط اقلیمی، فیزیکی ، فنی ، اجتماعی و اقتصادی می طلبد و نمی توان از یک نسخه نهایی جهانی یکسان برای تمام کشت بوم ها بهره گرفت. در این روش کشت کاربرد مواد شیمیایی به حداقل مورد نیاز خود کاهش یافته است. در عوض تولید محصول وابستگی بیشتری به نگهداری و استفاده از منابع موجود در مزرعه مانند دام، انسان و ضایعات گیاهی (بقایای گیاهی) دارد. هدف عمده کشاورزی ارگانیک، رسیدن به ثبات در تولید، بدون قربانی کردن اهداف اصولی (عملکرد زیاد) و بدون آلوده سازی آب، خاک وهوا می باشد. و مصرف کننده و هم چنین آثار سوء زیست محیطی به دلیل کم سمع کود و توجه به حاصلخیزی خاک به حداقل می رسد. عوارض کشت سنتی نیز که شامل درآمد کم تولیدکننده و غذای تولیدی کم می باشد نیز بطرف می گردد.

کلیدواژه ها:

ارگانیک ، اکوسیستم ، انقلاب سبز ، حاصلخیزی خاک ، نهاده