بررسی وضعیت ارگونومی دستگاه گودال کن یک نفره موتوری

ارگونومی علم اصلاح و بهسازی محیط کار، شغل و تجهیزات و تطابق آن با قابلیت ها و محدودیت های انسان است. مهمترین مشکل در استفاده از این نوع گودال کن ها که معمولا از یک مته ی کوچک با موتور محرک بنزینی، که نیاز به یک یا دو اپراتور برای حمل دارد ساخته شده اند خطرات احتمالی ناشی از گیر کردن مته در حفره و اعمال نیرو عکس العمل موتور به اپراتور می باشد که بعضا باعث خسرات جانی می گردد. این پژوهش به منظور بررسی وضعیت ارگونومی و خطرات ناشی از استفاده این دستگاه و راهکار مناسب جهت فائق آمدن بر این مشکلات صورت گرفته است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی از نوع کتابخانه ای است که به خطرات احتمالی کار با این دستگاه به کمک مشاهدات نگارنده و گزارشاتی که در مقالات مختلف در رابطه با این موضوع آمده است میپردازد. نتایج نشان داد که این دستگاه ها در شرایط زیر ایمنی لازم را برای اپراتور فراهم نمی کنند: 1- در صورتی که کاربر با دور بالا شروع به کار نماید در شروع ورود مته به خاک عکس العمل برخورد ناگهانی تیغه با خاک باعث گردش کاربران به دور محور هلیس می گردد. 2- به هنگام ورود مته به داخل خاک امکان پرتاب خاک و سنگریزه به اطراف وجود دارد. 3- در این نوع گودال کن ها با توجه به اینکه اپراتور جهت حفر هر گودال مجبور است حرکت دستگاه رادنبال کند (پایین و بالا رفتن دستگاه) لذا نیازهای ارگونومیکی ( ایمنی در دراز مدت) برای آن تامین نخواهند شد. راه حل پیشنهادی برای فائق آمدن بر این مشکلات جایگزین کردن مته مارپیچ با یک استوانه توخالی (مانند استوانه نمونه برداری خاک) با لبه های برنده می باشد که بتواند ستونی از خاک را بریده و در داخل خود نگاه دارد. و این استوانه نیروی خود جهت چرخش را از یک موتور هیدرولیکی گرفته تا بتواند با دور کم و گشتاور بالا به داخل خاک نفوذ کرده تا از چرخش محور به دور کاربر جلوگیری کند. طراحی و ساخت دستگاه جدید به گونه ای با ید باشد که اپراتور مجبور نباشد حرکت دستگاه را دنبال کند ( پایین و بالا رفتن دستگاه) و در جای خود ثابت باشد.

کلیدواژه ها:

ارگونومی ، گودال کن ، مته مارپیچ ، مته استوانع ای ، موتور هیدرولیک