مطالعه ی هیستولوژیک اثرات آلاینده های لحیم کاری بر شاخص اسپرمیوژنز در موش صحرایی

آلاینده ها ناشی از لحیم کاری قادر به تغییرا ت فراوانی در کمیت و کیفیت مایع منی هستند. این مطالعه بمنظور تعیین اثرات توکسیک این آلاینده ها بر ضریب اسپرمیوژنز در موش صحرایی به عنوان یک مدل آزمایشگاهی در شرایط کنترل شده از نظر میزان این آلاینده ها در اتاقک گاز بود.تعداد 48 سر موش صحرایی بالغ از نژاد Sprague Dawley به طور تصادفی در دو گروه آزمایش ( 30 سر) و شاهد ( 18 سر) ، بر اساس مدت زمان مواجهه هر گروه آزمایش و شاهد به سه زیر گروه 2 و 4 و 6 هفته ای تقسیم شدند. موشهای گروه آزمایش هر روز به مدت یک ساعت در اتاقک گاز در معرض این آلاینده ها قرار گرفتند. میزان آلاینده ها (فرمالدئید، قلع و سرب) به صورت روزانه با روشهای استاندارد جذب اتمی و اسپکتروفتومتری اندازه گیری شد. سپس موشهای گروه شاهد و آزمایش با بیهوشی عمیق کشته شده و بیضه ها پس از فیکس شدن در فرمالین توزین گردید. پس از پاساژ و برش نمونه های بافتی، برشها با هماتوکسیلن و ائوزین رنگ آمیزی شده و ضریب اسپرمیوژنز در آنها محاسبه شد . داده ها به کمک تست غیرپارامتری مان ویتنی با نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. غلظت آلاینده ها در اتاقک گاز به ترتیب برای فرمالدئید، قلع و سرب برابر با 0.193mg/m3 و 0.35mg/m3 و 3mg/m3 بود. با آن که اختلاف آماری معنی داری میان وزن بیضه ها میان گروههای شاهد و آزمایش دیده نشد، آنالیز اطلاعات با تست مان ویتنی برای ضریب اسپرمیوژنز نشان داد که اختلاف میان گروههای شاهد و آزمایش در گروه 6 هفته ای معنی دار بود (0.02>P). نتایج این مطالعه نشان می دهد که فیوم های حاصل از لحیم کاری می توانند باعث تغییر ضریب اسپرمیوژنز در موشهای صحرایی به صورت وابسته به زمان گردند.

کلیدواژه ها:

ضریب اسپرمیوژنز ، بیضه ، موش صحرایی ، فیومهای لحیم کاری