طراحی فیلترهای نوری لایه نازک با استفاده از تکامل همکارانه روشسوزنی والگوریتم ژنتیک

روش سوزنی از روشهای قدرتمند طراحی فیلترهای لایه نازک نوری است. همچنین الگوریتم ژنتیککه یکروشبهینهسازی عمومی است برای این منظور به کار میرود. اساس کار روش سوزنی که مبتنی بر یافتن مکان مناسب و اضافه کردن یکلایه نازک، در بین لایهها است، منجر به بهبود تابع شایستگی میشود. یکی از اشکالات اساسی روشسوزنی افزایشبسیار سریع تعداد لایه ها در هنگام طراحی است. فرآیند بهینه سازی در الگوریتم ژنتیک کند بوده و بر خلاف روشسوزنی برای افزایشتعداد لایهها استراتژی خاصی ندارد. در این مقاله دو روش ترکیبی جدید با بهره گیری از مزایای بهینهسازی روشهای سوزنی و الگوریتم ژنتیکپیشنهاد شده است. شبیه سازیهای صورت پذیرفته، نشان میدهد که روشهای پیشنهادی ضمن بهبود دو روشقبل، با کنترل تعداد لایه ها منجر به همگرائی سریعتر میشوند.

کلیدواژه ها:

الگوریتم ژنتیک ، بهینه سازی ، . فیلترهای لایهنازک ، طراحی فیلترهای نوری ، روشسوزنی