بررسی تأثیر تعداد دفعات گزارشگری مالی میان دورهای بر دستکاری فعالیتهای واقعی و ارزش بازار وجه نقد

گزارشهای میاندورهای بخش مهمی از گزارشگری مالی را تشکیل میدهد. سهامداران موجود و ممکن، برای بدست آوردن اطلاعات بموقع و مربوط، درباره وضعیت و عملکرد مالی یک شرکت گزارشهای میاندورهای را مبنا قرار میدهند. این گزارشها به همراه دیگر اطلاعات موجود در مطبوعات یا در شرکت در طول سال، دادههای مهمی برای گرفتن تصمیمات آگاهانه سرمایهگذاری است. اکثر مدیران تمایل دارند تا از دستکاری فعالیت های واقعی برای مدیریت سود استفاده کنند حتی اگر این امر به ارزش آتی شرکت آسیب برساند. موجودیهای نقدی همواره درصددند تا میزان قابل توجهی از داراییهای شرکتها را به خود اختصاص دهند. هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر تعداد دفعات گزارشگری مالی میاندورهای بر دستکاری فعالیتهای واقعی و ارزش بازار وجه نقد است. پژوهش حاضر از نظر هدف پژوهش، کاربردی و از نظر نحوهی اجرا توصیفی میباشد. روش گردآوری اطلاعات، منابع کتابخانهای و مقالات اینترنتی است. نتایج پژوهش نشان داد که، نبود شفافیت اطلاعات و ابهام در گزارشگری ممکن است به بدگمانی و رفتارهای غیراخلاقی در راستای کاهش ارزش شرکت منجر شود. افشای اطلاعات در سطح بالا، ریسک مرتبط با تصمیمگیریها را کاهش میدهد. ریسک پایین نیز منجر به افزایش ارزش شرکت میشود و برخی شرکتها بدانجا میرسند که در قبال افشای اطلاعات شفاف، به شهرت مطلوبی دست پیدا میکنند.

کلیدواژه ها:

تعداد دفعات گزارشگری مالی میاندورهای ، دستکاری فعالیتهای واقعی ، ارزش بازار وجه نقد