نقش ورزش و تندرستی در پیشگیری از گرایش دانش آموزان به اعتیاد

اعتیاد یکی از مشکلات مهم جوامع امروزی است. با توجه به تعداد جمعیت جوان کشور و کاهش سن شروع اعتیاد به نظر می رسد پیشگیری بهترین روش مقابله با پدیده شوم اعتیاد است. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش ورزش در عدم گرایش دانش آموزان به اعتیاد می باشد. روش تحقیق ، روش کیفی تحلیلی است که با گردآوری اطلاعات کتابخانه ای بوسیله فیش برداری و تجزیه و تحلیل اطلاعات با استدلال های قیاسی و استقرایی صورت گرفت. نتایج این تحقیق نشان داد که ارتباط مثبت و معنی داری بین شرکت در فعالیت های ورزشی و عدم گرایش به اعتیاد در جوانان و نوجوانان وجود دارد. ورزش بخشی از انرژی دانش آموزان، که از جوانی آنان سرچشمه می گیرد، را به صورت تحرک، همکاری و تعاون، در می آورد و باعث افزایش روحیه رقابت سالم و کاهش افسردگی و اضطراب شده که عاملی مهم و پیشگیرانه در گرایش فرد به آسیب های اجتماعی از جمله سوء مصرف مواد مخدر است. اجتماعی شدن، افزایش حس مسیولیت پذیری، کسب مهارت، بهینه سازی اوقات فراغت، همگی از آثار شرکت در برنامه های ورزشی است. هماهنگی سه نهاد خانه، مدرسه و جامعه پیشگیری از اعتیاد را در دانش آموزان بهبود می بخشد. استعدادیابی و هدایت جوانان و نوجوانان به آموزشرشته های جذاب ورزشی در آموزش و پرورش به منظور پیشگیری از رفتارهای پر خطر، ازاهمیت به سزایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

ورزش ، پیشگیری ، اعتیاد ، آموزش ، مواد مخدر