بررسی نظام حقوقی اقلیتهای دینی در جمهوری اسلامی ایران

امروزه، حقوق اقلیتها، در تمامی جوامع، مورد عنایت حکومتها است؛ زیرا، حمایت از حقوق اشخاص متعلق به اقلیت، اساساً، به نفع دولتها و گروه اکثریت است. به خصوص، رعایت حقوق اقلیتهای دینی، که زمینهی رعایت احتراممتقابل و ارتباطات و مبادلات فرهنگی و دینی، بین افراد ملت را، افزایش میدهد. بحث از اقلیتهای دینی و حقوق آنها، یکی از مباحث مهمی است که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، به صراحت، مطرح شده است )اصل سیزدهم قانوناساسی(. ایران، با تمدن غنی خود، و با موقعیت جغرافیایی ممتاز موجود در منطقه، سالیان متمادی است که، قومیتها و مذاهب گوناگون را، در خود، گرد آورده است؛ به خصوص، با توجه به ابتنای حکومت جمهوری اسلامی ایران، بر مذهب )اصل چهارم قانون اساسی(، اقلیتهای دینی، در کشور ما، از جایگاه ویژهای، برخوردار میباشند. مسألهی مورد نظر ما، دراین جستار، بررسی نظام حقوقی ایران، در رابطه با اقلیتهای دینی، با روش توصیفی- تحلیلی، میباشد. به نظر میرسد، که نظام حقوقی- اسلامی جمهوری اسلامی ایران، حقوق فطری اقلیتهای دینی را، به موازات اسناد بینالمللی، مورد حمایت تقنینی قرار داده است.