تعهدات بین المللی دولت ها درپیشگیری زیانهای هسته ای برمحیط زیست

استفاده ازسلاحهای اتمی باتوجه به اثارفوری و درازمدت آن مانند ضایعات ژنتیکی اصول حقوق بین الملل بشردوستانه را نقض مینماید علیرغم اینکه حقوق بین الملل تعهدات عرفی و قراردادی را برای دولت ها درزمینه پیشگیری زیانهای ناشی ازفعالیت های هسته ای مقرر کرده است باوجود این جامع نبودن این تعهدات و ماهیت غیرمحکم آنها درعمل ازپیشگیری موثر و کافی این زیانها مانع شدها ست علم و فناوری هسته ای علاوه براینکه خطرانحراف به اهداف و مصارف نظامی و تسلیحاتی دربردارد خطرات و زیانهای مخرب زیست محیطی نیز به همراه دارد براساس مقررات عرفی و نیز طبق مفاد معاهدات مربوط به آن وارد کردن خسارت غیرلازم و قابل اجتناب به محیط زیست بطور مستقیمو غیرمستقیم ممنوع است کنوانسیونهای چهارگانه ژنو درسال 1949 که تقریبا کلیه کشورها درآن عضویت دارند درمواد 35و53و147کنوانسیون چهارم خود به حمایت ازمحیط زیست پرداخته اند مقاله حاضر ضمن بررسی این موضوع که حق دولت هادراعمال حقوق قانونی خود ازجمله حق استفاده قانونی و صلح امیز ازاتم نامحدود نبوده مسئولیت آنها درپیشگیری زیانهای ناشی ازفعالیت های هستهای صلح امیز و خلاء ها و نارسایی این مسئولیت را موردملاحظه و ارزیابی قرارداده و بالحاظ افق تمایل دولت ها به استفاده گسترده تر ازفناوری هسته ای به ویژه درتولید انرژی بررفع چنین خلاها و نارسایی ها تاکید کردها ست

کلیدواژه ها:

فعالیت های هسته ای ، پیشگیری زیانهای هسته ای ، حقوق بین الملل ، محیط زیست