نگرش اعضای هیات علمی گروه های ترویج کشاورزی دانشگاه ها و موسسات تحقیقاتی شمال هندوستان نسبت به فناوری اطلاعات و ارتباطات

امروزه فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان مهمترین عامل تسهیل کننده پیشرفت یک کشور مطرح می باشد. این فناوری در بر گیرنده مجموعه متنوعی از تجهیزات، نرم افزارها و خدمات می باشد. بطوری که به عنوان یک فناوری که منجر به تسهیل ارتباطات و فرایند های انتقال اطلاعات بوسیله تجهیزات الکترونیکی می شود معرفی می گردد. در این مطالعه 154 عضو هیات علمی با استفاده از روش Proportionate Random Sampling به عنوان پاسخ دهنده انتخاب شدند. از تکنیک تورستون به منظور ساختن یک مقیاس نگرش برای این مطالعه استفاده شد. سپس از این مقیاس برای سنجش نگرش اعضای هیات علمی گروه های ترویج کشاورزی در ارتباط با فناوری اطلاعات و ارتباطات استفاده شد. نتایج با استفاده از نرم افزار آماری SPSS20 تجزیه و تحلیل شد. به منظور مقایسه میانگین از ANOVA و اختلاف بین میانگین ها با استفاده از آزمون چند دامنه ای دانکن انجام شد. نتایج نشان داد، اکثر پاسخ دهنده ها (% 46.75 ) نگرش مطلوبی نسبت به فناوری ارتباطات و اطلاعات داشتند. 31.82 درصد از آنها نگرش خیلی مطلوبی داشتند و 21.43 درصد هم نگرش نامطلوبی نسبت به این فناوری داشتند. نگرش پاسخ دهنده ها نسبت به فناوری اطلاعات و ارتباطات رابطه مثبت و معنی داری (P<0/05) با آشنایی، کاربرد، دسترسی و تولید پاسخ دهنده ها با این فناوری داشت. افرادی که آشنایی بیشتری با این فناوری داشتند، نگرش مطلوب تری از خود بروز دادند. در نتیجه استفاده بیشتر از آن به عملی می آوردند که منجر به تولید بیشتر در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات شد.