روش های پایش و تشخیص آفات در قرنطینه

در بین جنگ افزارهای نوین، عوامل بیولوژیک بیش از سایرین مورد توجه تشکل های تروریستی و تروریست دولتی ابرقدرت ها قرار گرفته است. آفات از جمله عوامل بیولوژیکی هستند که به راحتی قابل انتقال به کشور بوده و می توانند خسارات زیادی به محصولات کشاورزی وارد کنند. با توجه به معایبی که هر یک از روشهای تشخیص و پایش آفات دارند در جهت ایجاد یک قرنطینه کارآمد بایستی از مجموعهای از روشهای پایش و تشخیص در مبادی ورود استفاده شود. این روشها را می توان به سه گروه کلی یعنی روش های الکترونیکی، تله های فعال و پایش انسانی تقسیم کرد. روش های الکترونیکی که در سالهای اخیر رشد چشم گیری کردهاند علاوه بر دقت بسیار بالا از سرعت خوبی برخوردار هستن اما متاسفانه تنها قابلیت تشخیص طیف خاصی از حشرات را می باشند. از این دسته می توان به بینی الکترونیکی (E-nose) جهت تشخیص بوی آفت یا بوی حاصل از فعالیت آفت، دستگاه های مادون قرمز(SOAP) جهت تشخیص آفات درون محصولات انباری و دستگاه شنوایی (Acoustic sound) جهت تشخیص صدای آفات در میوه ها ودیگر اجزاء گیاه، اشاره کرد. از گروه دوم می توان به تله های نوری، تله های چسبنده، تله های طعمه دار و تله های فرمونی اشاره کرد. تله های طعم های، چسبنده و نوری طیف خاصی از آفات را جلب کرده و پس از به دام افتادن حشرات، یک کارشناس ماهر باید آفات را تشخیص داده که هم زمان بر است و هم احتمال خطا زیاد است. تله های فرمونی تخصصی عمل می کنند ولی متاسفانه نمی توان فرمون چند حشره مختلف را در یک مکان قرار داد زیرا این کار باعث پایین آمدن کارایی تله ها می شود. در نهایت گروه سوم یا متخصصین مجرب باید از محصولات بازدید کنند تا خطا به حداقل رسیده و خطاهای مربوط به وسایل ذکر شده به حداقل برسد. یک قرنطینه خوب نسبت به آفات حتما باید دارای این سه گروه باشد تا خطاهای احتمالی به حداقل برسد.

کلیدواژه ها:

قرنطینه ، آفات ، روش های پایش