اثر مصرف علف کش در مراحل رشدی گندم (.Triticum aestivum L) بر تراکم و وزن خشک علف هرز

این پژوهش به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار در گرگان اجرا شد تا تاثیرمتقابل علف کش های دو منظوره و مراحل رشدی گندم را بر روی تراکم و وزن خشک علف های هرز تعیین کند. فاکتورها در دو سطح و شامل علف کش و مرحله رشدی گندم بودند. علف کش ها شامل 1-سولفوسولفورون+ متسولفورون متیل (توتال) 45 گرم در هکتار، 2 - یدوسولفورون+ مزوسولفورون+ مفن پایردی اتیل (شوالیه) 400 گرم درهکتار، 3- یدوسولفورون+ مزوسولفورون+ مفن پایر دی اتیل(آتلانتیس) 1.5 لیتر در هکتار ، 4 - سولفوسولفورون (آپیروس) 28 گرم درهکتار ، 5- تری بنورون متیل (گرانستار) 20 گرم در هکتار بعلاوه کلودینافوپ پروپارژیل (تاپیک) 0.8 لیتر در هکتاربودند . مراحل رشدی گندم 2تا 3 برگی، پنجه زنی، گلدهی و رسیدگی فیزیولوژیکی آن درنظر گرفته شدند. تراکم و وزن خشک علف های هرز پهن برگ و باریک برگ در 2 و 4هفته بعد از سمپاشی تعیین شدند. آنالیز داده ها با نرم افزار SAS نسخه 9.1 و میانگین تیمارها با آزمون چند دامنه ای دانکن مقایسه شدند. نتایج تجزیه واریانس اثرات معنی داری را نشان دادند. علف کش شوالیه در مرحله 2 تا 3برگی و پنجه زنی گندم به ترتیب با 91.67 و 83.33 درصد بیشترین، و علف کش آپیروس در مرحله رسیدگی فیزیولوژیکی گندم با 8.33 درصد تاثیر، کمترین کاهش را درتراکم علف های هرز ایجاد نمودند. مصرف علف کش شوالیه در مراحل 2 تا 3برگی و پنجه زنی گندم ، به ترتیب 97.76 و 94.19 درصدکاهش را در وزن خشک علف های هرز در 2 هفته بعد از سمپاشی موجب شد. مصرف همین علفکش درمرحله رسیدگی فیزیولوژیکی گندم، موجب کمترین درصد کاهش وزن خشک علف هرز (7/69 درصد) در 4 هفته بعد از سمپاشی گردید.