بررسی تیمارهای مختلف اسموپرایمینگ بر جوانه زنی بذر کنار بوشهری (Ziziphus spina-christi)

کنار بوشهری از خانواده Rhamnaceae به صورت درختچه ایی همیشه سبز با ارتفاع متوسط 5 تا 8 متر در دشت های گرم روی خاک های شنی به صورت پراکنده در مناطق جنوبی ایران دیده می شود. کنار یک گونه اکولوژیک اقتصادی و بومی مناطق خشک و نیمه خشک ایران بوده و در واقع گونه ایی متحمل به شوری و خشکی در این مناطق محسوب می شود. در این مطالعه قابلیت جوانه زنی این گونه با ارزش در تیمارهای مختلف اسموپرایمینگ با پلی اتیلن گلیکول 6000 در محدوده صفر تا 1Mpa -، با هدف نهایی بیابان زدایی در مناطق جنوبی کشور در قالب طرح بلوک کاملا تصادفی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تیمارهای مختلف تنش رطوبتی بالاترین میزان جوانه زنی ( 86 %) را در تیمار شاهد با پتانسیل اسمزی صفر مگاپاسکال ثبت می کند که این مقدار اختلاف معنی داری با تیمار 0/2- و 0/4- مگاپاسکال را نشان نمی دهد. این بررسی ها کاهش درصد و سرعت جوانه زنی را با افزایش میزان تنش رطوبتی نشان داده و معنی دار بودن تیمارهای تنش اسمزی بر درصد و سرعت جوانه زنی را گزارش می دهد. هم چنین رابطه معنی داری بین تنش رطوبتی و میانگین زمان لازم برای جوانه زنی بذر (MTG) در این گونه وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

کنار بوشهری ، جوانه زنی ، اسموپرایمینگ و پلی اتیلن گلیکول