بررسی کلروفیل ذرت و گیاهان پوششی تحت رقابت با علف های هرز

شاخص کلروفیل بالا در گیاه، نشان دهنده سلامت گیاه است، لذا به منظور بررسی میزان کلروفیل برگ گیاه ذرت در رقابت با علف های هرز تحت تیمارهای گیاهان پوششی و کودی مختلف، آزمایشی در سال 1391 در دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایشی شامل دو گیاه پوششی (گندم و سویا) و سه تیمار کودی (بدون کود، کود شیمیایی و کمپوست) بود. همچنین، دو تیمار تک کشتی ذرت نیز به صورت آلوده و عاری از علف هرز به عنوان شاهد منظور گردید. نمونه برداری 60 روز پس از کاشت در هنگام بسته شدن کانوپی ذرت انجام گرفت. از آنجا که در این مرحله بوته های گندم خشک شده شده بود، لذا میزان کلروفیل آنها ارزیابی نشد. هر نمونه به سه بخش (بالایی، میانی و زیرین) تقسیم و شاخص کلروفیل هر بخش بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین شاخص کلروفیل ذرت در تمامی تیمار ها به جز تیمار دارای گیاه پوششی گندم و کود شیمیایی در لایه بالایی کانوپی و کمترین در لایه زیرین وجود داشت. بیشترین میزان شاخص کلروفیل در سه بخش در تک کشتی ذرت عاری از علف هرز (با شاخص کلروفیل 46/16) و کمترین در تک کشتی ذرت آلوده به علف هرز و کشت ذرت با گیاه پوششی گندم به صورت بدون کود و کود کمپوست (به ترتیب با شاخص کلروفیل های 19/37، 18/14 و 18/59) مشاهده شد. در سویا نیز بیشترین شاخص کلروفیل در لایه میانی و کمترین در لایه زیرین مشاهده شد. از آنجا که ارتباط مستقیمی بین میزان کلروفیل برگ و میزان نیتروژن آن وجود دارد، می توان نتیجه گرفت که رقابت با علف های هرز موجب کاهش میزان نیتروژن و در نتیجه کاهش شاخص کلروفیل می شود، درحالیکه استفاده از گیاه پوششی لگوم و همچنین کاربرد کود سبب افزایش نیتروژن خاک و بنابراین افزایش شاخص کلروفیل می شود.

کلیدواژه ها:

کلروفیل ، گیاهان پوششی ، علف هرز