تأثیر مقادیر مختلف نیتروژن بر صفات زراعی گیاه دارویی خردل هندی در دو فصل کاشت پاییز و زمستان

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 503

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

NCPDA01_0583

تاریخ نمایه سازی: 12 دی 1393

چکیده مقاله:

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف نیتروژن بر صفات زراعی گیاه خردل هندی رقم parkland آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی در سه تکراردر منطقه تاکستان در سال زراعی 88-89 89 انجام گرفت. در این آزمایش دو تاریخ کاشت پاییزه (88/7/10) و زمستانه (88/12/10) به عنوان عامل اصلی و عامل فرعی شامل کود نیتروژن خالص در پنج سطح (N(5)=200, N(4)=100, N(2)=50, N(1)=0 کیلوگرم در هکتار) از منبع اوره مورد بررسی قرار گرفتند.در این آزمایش صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی در گیاه، تعداد خورجین در ساقه اصلی، تعداد خورجین در شاخه های فرعی، تعداد خورجین در گیاه، طول خورجین اصلی، طول خورجین فرعی، طول خورجین، تعداد دانه در خورجین اصلی، تعداد دانه در خورجین فرعی، تعداد دانه در خورجین، وزن هزار دانه، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت، درصد روغن دانه، عملکرد روغن دانه اندازه گیری شدند.تجزیه های آماری نشان داد که تاریخ های مختلف کاشت و سطوح مختلف کود نیتروژن اثر معنی داری بر صفات مورد مطالعه داشتند. تاریخ کاشت بهاره کاهش معنی داری را در کلیه صفات مورد مطالعه در پی داشت. اقزایش سطوح کود نیتروژن در همه تیمارها اثر افزایشی برروی این صفات داشت. مقایسه میانگین ها با روش دانکن نشان داد بجز صفات تعداد خورجین در گیاه، وزن هزار دانه و عملکرد دانه که بیشترین مقدار را در سطح پنجم کود نیتروزن نشان دادند ، بین دو سطح چهارم و پنجم کود نیتروژن (N(4)=150 و N(5)=200) اختلاف معنی داری وجود نداشت و در صفات ارتفاع گیاه، قطر ساقه، تعداد شاخه فرعی در گیاه، تعداد خورجین در ساقه اصلی، تعداد خورجین در شاخه های فرعی ، طول خورجین اصلی،طول خورجین فرعی، طول خورجین، تعداد دانه در خورجین اصلی، تعداد دانه در خورجین فرعی، تعداد دانه در خورجین ، عملکرد بیولوژیک، شاخص برداشت و عملکرد روغن دانه تیماربرتر شناخته شدند. در صفت درصد روغن دانه سطح سوم کود نیتروژن برترین تیمارکودی بود. .به طور کلی تاریخ کاشت پاییزه و افزایش مصرف کود نیتروژن تا 200 کیلو گرم در هکتار منجربه تولید حداکثرعملکرد دانه به ترتیب 3394 و 3794 کیلوگرم در هکتار و حداکثر علکرد روغن به ترتیب 1010 و 1523 کیلوگرم در هکتار گردید. با توجه به نتایج حاصل از این تحقیق، کاربرد 200 کیلوگرم نیتروژن در تاریخ کاشت مناسب پاییزه (مهر) برای دستیابی به حداکثر عملکرد توصیه می شود.

نویسندگان

بنت الهدی اصغری

دانشجو کارشناسی ارشد زراعت دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران

قربان نورمحمدی

استاد دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات

امیرحسین شیرانی راد

استادیار وعضو هیات علمی موسسه تحقیقات ونهال بذر کرج