ارزیابی زیست توده علف های هرز، عملکرد دانه و شاخص عملکرد نسبی در اجتماع گیاهی ذرت و باقلا

به منظور ارزیابی زیست توده علف های هرز، عملکرد دانه و شاخص عملکرد نسبی در اجتماع گیاهی ذرت و باقلا، آزمایشی در سال زراعی 1389 به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص ذرت با کنترل علف هرز ((T(1، کشت خالص ذرت بدون کنترل علف هرز ((T(2)، ذرت به همراه 15 درصد باقلا((T(3)، ذرت به همراه 30 درصد باقلا ((T(4) و ذرت به همراه 45 درصد باقلا ((T(5) بود. در این آزمایش زیست توده و تراکم علف هرز تحت تأثیر تیمارها قرارگرفت، بهطوری که کمترین زیست توده و تراکم علف هرز در تیمارهای کشت مخلوط به دست آمد و با افزایش تراکم باقلا در مخلوط، زیست توده و تراکم علف هرز به طور معنی داری نسبت به تیمار ((T(2) کاهش یافت. عملکرد ذرت در تیمارهای کشت مخلوط بیشتر از تیمار (T(2) بود. در بین تیمارهای آزمایشی تیمار (T(1 بیشترین تعداد ردیف دانه در بلال و تعداد دانه در بلال را داشت. بیشترین میزان شاخص عملکرد نسبی به تیمار (T(5 تعلق گرفت. با توجه به نتایج میتوان اظهار داشت که کشت مخلوط افزایشی باقلا به ویژه در تراکم های بالاتر به عنوان گیاه همراه با ذرت، علاوه بر کنترل علف های هرز، عملکرد قابل قبولی نیز تولید می کند.

کلیدواژه ها:

باقلا ، ذرت ، علف هرز ، کشت مخلوط